ความคิดเห็นที่ 35
เรียนคุณผู้หญิงทั้งหลาย
ผมจะต้องไปเดินป่าสักหลายวัน จะกลับมาวันจันทร์ตอนดึก
ๆ แล้วเจอกันตอนนั้นอีกทีนะครับ
แต่ก่อนอื่น ผมจะเดินป่าโดยใจไม่สงบเลยหากว่าไม่ได้กล่าวคำพูดนี้เสียก่อนว่า
พวกคุณไม่ใช่กระเบื้องในชีวิตของผมสักหน่อย
ผมไม่เคยผ่านผู้หญิงไปแล้วคิดว่าพวกเธอก็เป็นแค่ทางที่ผมผ่านแล้วผ่านเลย
ทุกคนตราตรึงอยู่ในความทรงจำของผมทั้งนั้นแหละ ผมรู้สึกขอบคุณเธอทุกคนที่ได้ให้ความรักแก่ผมมาอย่างใจบริสุทธ์
และผมก็เสียใจอยู่มากที่ไม่อาจตอบความรักของเธอได้หมดทุกคน
สาว ๆทั้งหลายครับ ผมไม่ถือโทษโกรธเคืองพวกคุณเลยที่พวกคุณกล่าวหาผมดังนี้
เพราะคิดว่ามันเป็นเพราะความรักที่พวกคุณมีให้ผม และไม่ได้รับกลับคืนมันกลายเป็นหนามตำใจพวกคุณอยู่จนบัดนี้และยากที่จะถอนออกจากใจไปให้หมดสิ้น
ผมเสียใจครับที่ความเป็นคนมีรักหนักแน่นของผมได้ทำร้ายใจใครหลายคน-แม้แต่คุณหญิง
ผุ้ที่คิดว่าผมเปลี่ยนไปในภาคสองและสาม-แต่ผมไม่สามารถครับที่จะปฏิบัติตนเป็นคนเจ้าชู้หลายใจได้
หากเป็นดังนั้นแล้วคุณสาว ๆที่มากล่าวหาผมจะถูกใจกว่าเดิมหรือไม่ล่ะครับ -
ผมยังสงสัย
คุณคริสติน่าครับ ผมไม่ได้หึงเมื่อตอนที่คุณติดอยู่ในถ้ำกับเชิดวุธน่ะ
ผมเป็นห่วงเชิดวุธต่างหากล่ะ การที่ผมเก็บกางเกงในมาคืนคุณก็เพราะกลัวว่าคุณจะไม่มีใช้
เป็นผู้หญิงเดินทางไปในป่า ไม่มีกุงเกงในที่มันออกจะไม่สบายอยู่นะครับ
คุณแสงโสมครับ คุณหญิงมิใช่กระเบื้องที่ผมจะเหยียบแล้วเดินผ่านไปนะครับ
เธอเป็นแม่พระที่ผมเอาใส่ไว้บนหิ้งบูชาตลอดชีวิต อันที่จริง แม้แต่คุณก็ไม่ได้เป็นกระเบื้องที่ผมเหยียบผ่านไปแม้แต่น้อย
ในทางตรงกันข้าม ผมต่างหากเล่าที่เป็นเรือจ้างที่คุณถีบหัวเรือส่ง เมื่อคุณจะจากไปหาคนที่ร่ำรวยด้วยเงินตราและยศศักดิ์
(ผมยังเจ็บหัวตรงที่คุณถีบอยู่จนบัดนี้เลยนะเนี่ย)
คุณอิสเบล ดีแล้วครับ ไม่ควรซีเรียส เดี๋ยวจะเหมือนสาว
ๆคนอื่นนะครับ มีชีวิตไม่เป็นสุข ผมไม่อยากให้ใครไม่เป็นสุขเพราะตัวผม-พรานไพรผู้ต้อยต่ำแต่ใจมั่นคงคนนี้
บุญคำ- ไหนล่ะคุณหญิง อย่าพูดพล่อย ๆนา (เหลียวหน้าเหลียวหลัง
เลิ่กลั่ก)
คุณปลัดมาไงครับนี่ ผมล่ะงงไปหมดแล้ว
รพินทร์ ไพรวัลย์-ชายผู้แสนดีที่ทุกคนไม่เข้าใจ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ -
[16 ม.ค. 14:04:36]