ความคิดเห็นที่ 1 ตอนเก่าก่อน ... ตอนจุดเริ่มต้นแห่งความน่าสะพรึงกลัว https://pantip.inet.co.th/cafe/writer/topic/W1138554.html ตอนเก่าเก็บ ... https://geocities.com/joinwriter เลือก เพชรพระอุมาภาคอลเวง == > เนื้อเรื่อง จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [25 ต.ค. 44 11:44:40]

ความคิดเห็นที่ 2 ด้านมันตรัย แสงโสม และมันตั้ม กำลังปรึกษาที่จะจัดการกับชาวคณะฯที่ออกตามหากึ๋น โดยใช้พญามังกรเป็นไส้ศึก หารู้ไม่ว่ามันตั้มก็แอบส่งข่าวให้กับชาวคณะอยู่เหมือนกัน มันตรัยในชุดสูทหรูราคาแพงปากคาบซิการ์ราคาแพง(เพราะแพงจึงคาบไว้เฉยๆไม่ยอมจุด) “ระหว่างนี้ ชาวคณะออกตามหากึ๋นกับเซ่งจี๊คืนอยู่ เราจะล่วงหน้าไปที่วิหาร วางกองกำลังเอาไว้พร้อมกับดักที่จะจัดการเจ้าพวกชาวคณะทั้งหมด รวมถึงเจ้ายายเฒ่ากับนังแม่มดพันปีนั่นด้วย เพราะมันทำให้ข้างงในเนื้อเรื่องเต็มที” “นายท่านคะ ทัพหน้าเราจะให้พวกเยติพวกนั้นล่วงหน้าไปก่อนจะไว้ใจพวกมันได้หรือคะ” แสงโสมสอบถามมันตรัยโดยมีมันตั้มรวบรวมข้อมูลอยู่ด้านข้าง “เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าร่ายมนต์สะกดพวกมันเอาไว้ บวกกับอำนาจลึกลับของ.......วิหารนั้นแล้ว พวกมันไม่มีทางขัดขืนไปได้” มันตรัยจงใจลดเสียงลงในท่อนที่สำคัญเมื่อเห็นมันตั้มตั้งใจฟังอย่างจดจ่อ “เจ้ามันตั้ม” มันตรัยตะคอกใส่มันตั้ม จนมันตั้มสะดุ้งโหยง “ฮับ พี่มันตรัย มีไรฮับ” มันตั้มเมื่อไม่อยู่ต่อหน้ามันตรัยอาจทำเป็นเก่งได้ทว่าเมื่อเจอกับมันตรัยเข้าจริงๆ ถึงกับกลายเป็นเหมือนเด็กน้อยให้มันตรัยโขกสับเหมือนในอดีต “ข้าจะให้เจ้ากลับไปประสานงานกับพญามังกร ล่อลวงพวกชาวคณะฯให้ไปติดกับที่วิหาร”มันตรัยสั่งอย่างเฉียบขาด มันตั้มแอบอมยิ้มพลางคิดในใจ ว่ากลับไปเที่ยวนี้ก็ไม่ขอกลับมาหามันตรัยแล้ว คิดไปคิดมาเผลอยิ้มออกมา ทว่าหาได้รอดพ้นจากสายตาของมันตรัยที่คอยจับตามองอยู่ “เจ้ายิ้มอะไร มันตั้ม” มันตรัยซักถามเจ้าน้องชายตัวดี “ป่าวฮับ ป่าวยิ้ม มันตั้มบริหารหน้าอ่ะฮับ อากาศมันหนาวเดี๋ยวหน้าแข็งหมด” มันตั้มกล่าวกลบเกลื่อนไปอย่างตะกุกตะกัก “มันตั้มไปเลยนะฮับ” มันตั้มรีบขอตัวหวังชิ่งหนี “แสงโสม เจ้าก็ไปกับมันตั้มด้วย” มันตรัยกล่าวขึ้นในขณะที่มันตั้มเริ่มออกเดินจากฐานปฏิบัติการ(โพรงไม้ที่มีแท่นบูชายัญ) “คอยจับตามองเจ้ามันตั้มไว้ด้วย มีอะไรผิดปกติรีบรายงานข้า” มันตรัยกล่าวกับแสงโสมโดยมิให้มันตั้มได้ยิน “พี่มันตรัย” มันตั้มตะโกนอย่างเร่งร้อนใส่มันตรัยขณะที่มันตรัยกับแสงโสมยังซุบซิบกันอยู่ “มะ มีอะไรอีก”มันตรัยถาม “ตกลงไอ้วิหารเนี่ยมันมีความลับอะไรอ่ะ”มันตั้มเลียบเคียงถาม มันตรัยถอนหายใจด้วยความโล่งอกด้วยเกรงว่าเจ้าน้องชายจะรู้ว่าตนให้แสงโสมคอยจับตามอง “เจ้ายังไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอก ไปออกเดินทางกันได้แล้ว” มันตรัยกล่าวตัดบททิ้งให้มันตั้มยังสงสัยเกี่ยวกับความลับของวิหารต่อไป จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [25 ต.ค. 44 15:26:53]

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อกลุ่มรพินทร์ไปถึงหน้ามหาวิหารของแม่มดพันปี ก็เห็นเยติที่เป็นลูกน้องของแม่มดพันปีกำลังทำสงคราม ต่อสู้กับเยติกลุ่มของพญามังกรและมันตรัยกันอย่างดุเดือด รพินทร์เห็นท่าไม่ดีก็สั่งให้ทุกคนถอยออกมาคอยระวัง อยู่ห่างๆ หลังจากปรึกษากันเชษฐาก็ออกความเห็นว่า อันพวกเยติเฝ้าวังนี้กำลังยุ่งก็ดีอยู่แล้ว เป็นการเหมาะสมที่ ทางคณะจะลอบเข้าไปขโมยเครื่องในในวิหารมารักษา ดารินกับเชิดวุธ แล้วค่อยคิดการต่อไป พอดีกับทุกคนเห็นมันตั้มกับแสงโสมเดินมา เมื่อถาม เรื่องราวมันตั้มก็เล่าว่าถูกมันตรัยจับไปพึ่งหนีออกมาได้ พร้อมแสงโสม หลังจากนั้นด่ามันตรัยให้ฟังอีกเป็นชุด จนแสงโสมสะกิดกระซิบว่าทำไมถึงหน้าไหว้หลังหลอก กับท่านผู้นำ มันตั้มก็อธิบายหากไม่ทำอย่างนี้ชาวคณะ จะไม่ไว้ใจ แสงโสมก็เห็นจริงจึงผสมโรงด่าเจ้านายตัวเอง ไปอีกยาวจนในที่สุดชั้นแต่เรื่องที่มันตรัยไม่ยอม ซักกางเกงในเองก็ถูกยกขึ้นมาด่าด้วย หลังจากนั้นด้วยความมันปาก แสงโสมก็เม้าท์เลยไปด่า พญามังกรต่อทำเอาแงเซยโกรธจนซิลิโคนพอกหน้า ละลายต้องแอบไปโทรมือถือฟ้องมันตรัยให้อบรมลูก น้องให้ดี มันตั้มเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็เดาได้ว่าแงเซยคือ"สหายมัง" ที่เป็นไส้ศึกนั่นเอง จึงแอบกระซิบบอกเรื่องราวทั้งหมด กับเชษฐา เชษฐาบอกว่าถ้าเช่นนั้นก็เป็นโอกาสดีที่จะสร้างความ บาดหมางให้มันตรัยกับพญามังกรแตกคอกันเอง มันตั้มเห็นด้วยจึงโทรไปบอกมันตรัยที่กำลังยกทัพตาม มาสมทบว่าวิหารของแม่มดพันปีนั้นจริงๆแล้วตั้งอยู่ ที่ตูนีเซีย ไม่ใช่ที่ทิเบตหรอก มันตรัยได้ยินก็กล่าวแย้งว่าแล้วทำไมพญา่มังกรที่โทร มาบอกสถานที่ก่อนหน้านี้ถึงได้แกล้งบอกสถานที่ผิดๆเล่า มันตั้มรีบอ้อนว่า น่าเสียนักที่ตัวเราจงรักภักดีกับเสด็จพี่ ถึงเพียงนี้ เสด็จพี่ยังหาความไว้ใจในตัวเราไม่ได้ อันพญามังกรนั้นเป็นไส้ศึกกาลีบ้านกาลีเมือง ที่หลอกให้เสด็จพี่ส่งทัพมนุษย์หิมะไปทิเบตก็เพราะต้อง การให้มนุษย์หิมะที่เป็นกองทัพส่วนใหญ่นั้นหนาวตาย(?) เป็นการตัดกำลังของเสด็จพี่นอกจากนั้นยังส่่งคนแคระ ทั้งเจ็ดมาประกบเสด็จพี่เสียอีก น่ากลัวจะทำอันตราย เหลือเกิน เสด็จพี่จะไม่เชื่อน้องยาก็ตามใจเพราะน้องยา กำลังจะขอลาตายด้วยความน้อยใจภายในสามวินาทีนี้แล้ว มันตรัยได้ฟังดังนั้นก็ตกใจ รีบปลอบมันตั้ม คิดในใจ ว่าพญามัีงกรมันคงเล่นไม่ซื่อจริงๆ จึงสั่งให้มนุษย์หิมะ ฝ่ายของตนมุ่งหน้าไปตูนีเซียโดยเร็วแล้วตนจะตามไป ส่วนคนแคระทั้งเจ็ดนั้นมันตรัยชวนกินแกงป่าแล้ว วางยาพิษจับเป็นตัวประกันเรียบร้อย ทางด้านในมหาวิหารพวกรพินทร์แบ่งกลุ่มคณะเป็น สามกลุ่มออกสอดแนมในวิหารของนางแม่มด แต่ละกลุ่มมีใครบ้างก็จัดกันต่อแล้วกันผมจำชื่อไม่ค่อยได้ ...  ...  ... ทางด้านกลุ่มแงซาย ดารินปลอมกำลังระแคะระคาย ว่าแหล่งกบดานถูกบุก จึงชวนพวกแงซายกลับมา และหมายตาว่าจะได้เอาเครื่องในของคนเหล่านี้ส่งขาย องค์การยากุซ่าญี่ปุ่นเสียเลย(แม่มดพันปีทำกิจการค้า อวัยวะอยู่) จากคุณ : เชษฐา - [25 ต.ค. 44 19:37:35]

ความคิดเห็นที่ 4 คณะของแงซาย อันประกอบด้วย แงซาย เมยานี  เกิด เส่ย หนูพลับพลึง (อายุ 1 ขวบ) และ แม่มดพันปีที่ตอนนี้หน้าเหมือนดาริน พากันเดินทางออกมาสูดอากาศภายนอกโพรงไม้ เพราะยังไม่รู้จะเมค เรื่องยังไงดี นางแม่มดเลยใช้พลังเสกให้ภายนอกกลายเป็นสวน รุกขชาติที่สวยงามสุดจะบรรยาย  "เฮ้ย นายหญิง พาออกมาผิดทางหรือเปล่า เส่ยว่าข้างนอกโพรงไม้ มันไม่ได้มีสวนแบบนี้นะ"  เส่ยหันไปถามเหล่าเจ้านายอย่างงงๆ    " ไม่ผิดหรอก  นายหญิงคิดว่าทุกคนคงเหนื่อยมาก ก็เลยมาสำรวจ ที่ทางไว้ก่อน จะได้ตั้งแคมป์พักกันไงล่ะ ที่ตรงนี้แหละ เหมาะที่สุด" "เรากลับไปหานายรพินทร์ก่อนไม่ดีเหรอ"  เกิดถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจ "เดี๋ยวก่อนก็ได้ นายหญิงอุตส่าห์มาตั้งปางพักไว้แล้ว ไม่หยุดพัก ซักหน่อยเดี๋ยวน้อยใจแย่เลย"   แงซายที่ตอนนี้ง่วงนอนเต็มทีบอก พลางชี้ไปที่แคมป์ที่นางแม่มดเพิ่งเสกขึ้นมา "เห็นมั้ย เนื้อย่างกำลังสุกได้ที่เลย แวะพักกันก่อนดีกว่า"    เท่านั้นเอง ทุกคนก็เห็นด้วยทันทีเพราะเดินทางกันมาตั้งนานแล้ว ไม่ได้พักเลย จึงพากันเข้าล้อมวงสวาปามเนื้อย่างอย่างเอร็ดอร่อย (รู้สึกคณะนี้จะแวะกินบ่อยจัง)    "เนื้ออะไรน่ะ อร่อยจัง"  เมยานีเริ่มติดใจเนื้อย่าง  "แต่ผมว่ามันคล้ายๆเยตินะ นาย" เส่ยไม่เห็นด้วย ทำเอานายแม่มด แอบสะดุ้ง เพราะเนื้อที่ทุกคนกินอยู่เป็นเนื้อเยติแต่เสกคาถาพราง ให้เห็นเป็นเนื้อกวาง  "เนื้ออะไรก็กินได้ทั้งนั้นแหละ รีบๆกินแล้วนอนพักเอาแรงดีกว่า" (แม่มด) ดารินรีบตัดบท  ดังนั้นทุกคนจึงก้มหน้าก้มตากินอย่างรวดเร็ว แล้วแยกย้ายกันหา มุมสงบนอนกันทีละคน สองคน จนในที่สุด ทุกคนก็หลับไป  " 5555 ยานอนหลับที่ใส่ไว้ในเนื้อเยติได้ผล คราวนี้ล่ะ 5555" นางแม่มดพันปีหัวเราะอย่างสะใจ จากคุณ : แม่มดพันปี - [25 ต.ค. 44 21:28:53]

ความคิดเห็นที่ 5  ทันใดนั้นเอง นางแม่มดก็สะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง " ฮี่ ๆๆๆๆๆ ป้าดาริน หัวเราะอะไรเหรอ ???" "เฮ้ย !!! ทำไม่หนูไม่หลับล่ะ" "ก็หนูไม่ง่วงนี่ พวกลุงๆป้าๆขี้เซาจัง หลับกันหมดเลย ป้ามาเล่นกับ หนูดีกว่า" "ไม่ล่ะ ยังต้องดูดเครื่องในอีกตั้งหลายเซ็ต ไม่มีเวลาเล่นหรอก" "ป้าไม่เล่นกับหนูจริงๆเหรอ งั้นหนูปลุกลุงแงซายมาเล่นด้วยก็ได้"   นางแม่มดกลัวหนูพลับพลึงจะปลุกเหยื่อขึ้นมา จึงจำใจต้องเล่น ไล่จับกับเด็ก 1 ขวบอยู่พักใหญ่ จนเหนื่อยจัดแล้วก็ต้องตกใจเมื่อ ได้ยินพลับพลึงบอกว่า "ไล่จับกับป้าไม่สนุกเลย  ปลุกคนอื่นมาเล่นด้วยดีกว่า"  นางแม่มดเห็นท่าไม่ดีเลยต้องเปลี่ยนแผนใหม่ "พี่ว่าไปเล่นน้ำที่สระตรงโน้นดีกว่า น้ำใส เย็นเจี๊ยบ น่าว่ายน้ำเล่นออก" "กลางภูเขาหิมะเนี่ยนะ มีสระน้ำ"  หนูพลับพลึงงงจัด  "อยู่ตรงโน้นไง มา เดี๋ยวพี่พาไปนะ"  ว่าแล้วนางแม่มดก็ลากแขนหนูหลับพลึงไปทางหลังเขา พอลับตา คนดีแล้ว นางแม่มดก็แปลงเป็นลมหมุนเพื่อดูดความเด็กของพลับพลึง มาสต๊อกไว้ทันที ..................  หลังจากทุกคนตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียเพราะลมพายุหมุนที่พัดเข้ามาใกล้ ก็เห็นคือ (แม่มด) พลับพลึงกำลังปั้นตุ๊กตาหิมะเล่นอยู่กลางลานหิมะ ส่วนคนที่ทุกคนเข้าใจว่เป็นดารินได้หายตัวไปแล้ว "พลับพลึง นายหญิงดารินหายไปไหน ???"  "ม่ายรู้  บอกว่าจะไปหาอะไรพินๆนี่แหละ แล้วก็เดินไปทางโน้น"  "อ๋อ สงสัยจะไปตามนายรพินทร์มา งั้นพวกเราก็รออยู่แถวนี้ดีกว่า"  แล้วทุกคนก็กลับไปนอนต่อโดยไม่สนใจอะไรอีก จึงไม่ทันได้ยิน เสียงหนูน้อยพลับพลึงที่เดินตามหลังมาบ่นงึมงำ "เด็กบ้า ทำให้เสียเวลาไปตั้งนาน ยานอนหลับหมดฤทธิ์เลย" จากคุณ : แม่มดพันปี - [25 ต.ค. 44 22:01:23]

ความคิดเห็นที่ 6 โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องพลับพลึงหายไปแล้ววววววววววววว หรือว่า ตายยยยยยยยย โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [26 ต.ค. 44 09:24:50]

ความคิดเห็นที่ 7 คาดว่าหนูพลับตัวจริงน่าจะสลบอยู่ อาจจะโดนแม่มดจับหมกไว้ในกอหญ้าที่ไหนสักแห่งก็ได้นะ แต่ว่าสภาพน่าจะดูไม่จืด ไม่รู้ว่าโดนดูดความเด็กไปนี่ เจ้าตัวจะแก่ไปเลยหรือเปล่า หรือว่ากลายเป็นเด็กโข่ง... พอดียังไม่มีเวลาแต่งยาวๆเลยครับ เลยเข้ามาต่อมุขให้คนอื่นเอาไปยำต่อ จากคุณ : ไชยยันต์ - [26 ต.ค. 44 11:52:14]

ความคิดเห็นที่ 8 ...พลับพลึงหลงกลแม่มดพันปีใจร้าย จนถูกดูดความเป็นเด็กออกไปและทิ้งร่างของพลับพลึงที่สสบไว้ลงไปในทะเลสาบน้ำใส เย็นเจี๊ยบ  ตนเองก็ถือโอกาสสวมรอยเป็นพลับพลึงปะปนเข้าไปในคณะ   สำหรับพลับพลึงสีชมพูนั้นเป็นมนุษย์เพียงครึ่งเดียวแม้จะถูกดูดความเป็นเด็กไปแล้ว ก็ไม่ได้ทำให้พลับพลึงโตขึ้นซักกี่มากน้อย แค่โตขึ้นจากเด็กหนึ่งขวบเป็นเด็กสิบขวบ   ร่างของพลับพลึงล่องลอยตามกระแสน้ำไปจนถึงมหาวิหาร โกดังเก็บเครื่องในส่งออกญี่ปุ่น... === อิอิ ...มาเอาตัวรอดก่อนจ้าา  เรื่องอื่น ๆ ค่อยว่ากัน ตอนนี้ก็อยู่ที่มหาวิหารแล้วนะ ป้าเมย์ที่รัก และส่างปา ขออภัยเป็นอย่างยิ่งที่ตกหล่นรายชื่อไปโดยมิได้เจตนาค่ะ ยินยอมรับผิดทุกประการ แต่เพราะหายไปนานนะเจ้าคะ  สรุปว่าป้าเมย์และส่างปาก็อยู่ในกลุ่มใหญ่ของคณะในมหาวิหารนั่นเองค่ะ จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [26 ต.ค. 44 11:52:37]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่ะ... โพสต์ตัดหน้าเฉียดฉิวนะลุ้ง  ... ยุคนอื่นอีกต่างหาก ไม่ว่างดีแล้ว เด๋ว จะยำลุงละกัน ... เหอ เหอ เหอ จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [26 ต.ค. 44 11:58:40]

ความคิดเห็นที่ 10 ...บริวารแม่มดพันปีใจร้าย มาพบพลับพลึงสีชมพูที่ท่าน้ำ  และเข้าใจว่าพลับพลึงคือแม่มดพันปี ซึ่งมักกลายร่างเป็นคนโน้นคนนี้บ่อยครั้ง และบ่อยครั้งอีกเหมือนกันที่ไปดูดพลังผู้อื่นมากไป จนร่างกลายปรับตัวไม่ได้เกิดอาการเหมือนคนเมาตกลงไปในทะเลสาบต้องให้เหล่าบริวารต้องมาเก็บไปอยู่เนือง ๆ   จึงนำร่างของพลับพลึงซึ่งไม่ได้สติกลับไปห้องพัก ในมหาวิหาร ...พลับพลึงรู้สึกตัวฟื้นขึ้นมา ภายในห้องพักที่ตกแต่งอย่างเริ่ดหรูอลังการ   ระหว่างที่มึนงงอยู่นั้น ก็มีบริวารแม่มดมาช่วยปรนนิบัติดูแล    พลับพลึงถามบริวารนางนั้นว่าที่นี่ที่ไหน  บริวารมองหน้าพลับพลึงด้วยความแปลกใจว่าวันนี้แม่มดพันปีจะมาไม้ไหนอีก  แต่ด้วยปกตินั้นแม่มดพันปีควบคุมบริวารด้วยกฏเหล็กใครทำผิดกฏต้องโดนลงโทษอย่างหนักหนาสาหัส ทำให้บริวารแต่ละคนไม่กล้าหือ แม่มดพันปีสั่งอะไรพูดอะไร จะไม่มีคนกล้าขัด  คราวนี้ก็เช่นกันแม้จะแปลกใจในคำถามของพลับพลึง(แต่เหล่าบริวารเข้าใจว่าเป็นแม่มด) ก็ได้แต่ตอบไปว่าที่นี่คือมหาวิหารของแม่มดพันปี    แม้พลับพลึงจะงุนงงกับคำตอบที่ได้มา แต่ที่กำลังมึนตึ๊บหนักกว่าคือไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครกันแน่ .... ขณะจะถามไปว่าตนเองเป็นใครนั้นก็มีบริวารแม่มดอีกตัว (คนหรือตนดีล่ะ)เข้ามารายงานบอกว่า มีผู้บุกรุกเข้ามาในมหาวิหาร  ขณะนี้แบ่งออกเป็นกลุ่มย่อย ๆ สำรวจที่ต่าง ๆ จะให้จัดการอย่างไรต่อไป... === ตอนนี้ยายพลับพลึงความจำเสื่อมซะแร้ว และยังยึดมหาวิหารของแม่มดพันปีมาได้ด้วย แต่ยังนึกไม่ออกว่าจะยำไงดี ผ่านไปคนอื่นก่อนก็แล้วกันค่ะ ... :)) จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [26 ต.ค. 44 16:44:07]

ความคิดเห็นที่ 11 5 5 5 กลับมาแล้ว แต่ อึ้ง มากเลย ทำไมแม่มดพันปีทำกะนู๋ยางงี้ .... เมยานี งอนแล้วนะ 5 5 5 งานนี้ ตานู๋มั่งล่ะ ---------------------------------------------------------- ขณะืที่ทุกคนกำัลังหลับไหลอยู่นั้น (ในความคิดของแม่มดพันปี) ช่างหา รู้ไมว่า ยังมีแงซายกับเมยานี ที่ยังตื่นอยู่ แต่...ตื่นแบบเข้าสมาธิ โดยใช้กายทิพย์สื่อสารกัน(ใครที่ งง ให้นึกถึงตอนอ่านภาค 2 นะ ที่แงซายใช้ติดต่อกับรพินทร์+ดารินน่ะ) ทั้ง 2 นั่งวิปัสนา สารภาพบาปแผ่เมตตากันอยู่เนื่้องจา่กเมื่อสักครู่ได้นั่งกินเนื้อเยติ โดยที่ลืมไปว่า ยังไม่ได้ ออกเจ เลยต้องนั่งสารภาพบาปกันอยู่ 2 คน ขณะที่แงซายกำลัง สารภาพบาปอยู่นั้น นาคเทวี ที่ห่างหายไปจาก อนุสติซะันาน ก็ปรากฎกายอีกครั้ง นางมาพร้อมกับแสงสีแดงสดเปงควันยาวพรุ่งๆ นางแย้มโอษฐ์น้อยๆ พร้อมกับบอกว่า ...จงระวัง เด็กน้อย หัวชมพู             ให้สังเกตุ  จับตา     ดูเถิดหนา             นางไม่เหมือน  ปกติ  เช่นเวลา             จงระวัง  เถิดหนา   ดูดีดี.... แล้วนางก้อ หายวับไปพร้อมกับแสงสีแดงอีกครั้งซึ่งแงซายเข้าใจว่า คงไปเทศนา ผู้อื่นอีก ก้อเลยไม่ได้สนใจที่จะรั้งไว้ พร้อมกับ เดิน(กายทิพย์นะ)ไปหาเมยานี พร้อมกับเล่าให้ฟังดั่งเช่นที่ นาคเทวีกล่าวมา เมยานี ก็รู้สึกแปลกเช่นกันแต่บอกให้ แงซายอยู่นิ่งๆไว้ก่อน แล้วจับตาดูว่า พลับพลึงในขณะมีพิรุธเช่นไรบ้าง และนางก็ได้บอกกับแงซายอีกว่า น่าแปลกที่ตะกี้ พลับพลึง ให้พวกเรากินเนื้อกวาง ไม่น่าเชื่อที่นางไม่ทักทวงเรา เพราะธรรมดา นางต้องกินเจ ไม่ใช่หรอเพคะ ก็ไหนว่าแม่ของนางเป็นนางไม้ ต้องบำเพ็ญศีลไม่ใช่รึขณะที่แงซายกับเมยานีปรึกษาหารืออยู่นั้นก้อได้ยินเสียงบ่นของแม่มดพันปี ว่่า "เด็กบ้า ทำให้เสียเวลาไปตั้งนาน ยานอนหลับหมดฤทธิ์เลย" ...เมยานีหันมองหน้ากับแงซาย ....(แค่มองตาก้อเข้าใจ)... -------------------------------------------------------- เด๊วมาต่อคณะนี้นู๋ขอจอง ด้วยแหละ 5 5 5             จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [26 ต.ค. 44 19:02:18]

ความคิดเห็นที่ 12 รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไป เทสต์หน้ากล้อง เห็นท่านมุ้ยต้องกานนักแสดงที่แสดงดาริน ก็ว่าจะไปสมัคร แต่พอส่ิองกระจกก้อต้องตะลึง ...เพราะช่อการะเกด มีลักยิ้มข้างขวา แต่ในเรื่องดารินมีลักยิ้มข้างซ้าย.... โห เสียดาย 555 จากคุณ : การเวกในช่อการะเกด - [26 ต.ค. 44 22:30:51]

ความคิดเห็นที่ 13 อยากจะบ้าตาย โห 2 รอบและนะ นู๋มะไหวและ พอพิม เสดนะ พอจา ส่งปุ๊บ เครื่องแฮงค์ ทุกทีเลย โห มะไหวและ เอาไว้ พรุ่งนี้นู๋จามาต่อละกานนะ หรือ ใครอยากต่อก้อเชิญ มะจองและ แฮงค์ไป 2 รอบและ จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [26 ต.ค. 44 23:52:41]

ความคิดเห็นที่ 14 มะแต่งและ รอนู๋มาต่อแหละนะ มะมีเวลาต่อยาวๆเจงๆ นู๋ต่อปายเลยละกาน ไม่ต้องห่วงครับ วันหยุดอย่างนี้หาเรื่องทำยายากมาก ส่งมาได้เลยครับ ผมขออู้รออ่านไปก่อน จากคุณ : ไชยยันต์ - [27 ต.ค. 44 02:23:21]

ความคิดเห็นที่ 15 ระหว่างนั้น แงเซย(พญามังกรแปลง) แอบได้ยินที่พวกเชษฐากำลังปรึกษาเรื่องของตนอยู่พอดี จึงคิดว่าต้องโทรไปแก้ตัวกะมันตรัยซะหน่อย และหาโอกาสหลบเลี่ยงทางคณะออกไปโทรหามันตรัย.. "ศิษย์พี่ ท่านไม่เชื่อข้าแล้วหรอ ฮึ ข้าอุตส่าห์ทำอะไรเพื่อศิษย์พี่ทั้งหมด ท่านยังไม่ไว้ใจข้า ดีล่ะ คราวนี้ท่านกะข้า .. ขาดกัน ..." พญามังกรพูดไปด้วยความโกรธจัด มันตรัยได้ยินดังนั้น จึงคิดว่าเป็นโอกาสดี ที่จะตัดหางปล่อยวัดเจ้าพญามังกรเสียโดยเร็ว จึงพูดกับพญามังกรประมาณว่าจะไปไหนก็ไป คราวนี้พญามังกรฟังเสียงรู้ว่ามันตรัยเอาจริง เลยพูดอ้อน พร่ำพรรณนาถึงคุณงามความดีของมันตรัยว่าช่วยตนไว้ยังไงบ้าง อ้อนไปอ้อนมา มันตรัยชักจะใจอ่อน เมื่อได้ที พญามังกรเลยใส่ไฟว่ามันตั้มน่ะแหละ ที่คิดไม่ซื่อ หักหลังมันตรัย "เฮ้ย ซี้ซั้วต่าน่า ศิษย์น้องข้า เจ้าก็รู้นี่ว่าข้ากะตั้มเป็นพี่น้องที่รักกันขนาดไหน" (เอ่อ..ขอตัวไปแหวะแป๊ปนึง..) พญามังกรเห็นว่ายังไม่ได้ผล เลยใส่ไฟเข้าไปอีก ว่ามันตั้มเคยพูดว่ามันตรัยเรื่องต่างๆ มันตรัยชักจะเชื่อขึ้นเรื่อยๆ พอมาถึงเรื่องที่มันตรัยไม่ได้ซักกางเกงใน มันตรัยโกรธจนขว้างซิการ์กระเด็นไปไกล 500 เมตร (อิอิ ลืมไปว่าแพง..) "จริงหรอศิษย์น้อง แม้แต่เรื่องที่เป็นความลับที่สุดเจ้าตั้มมันยังขายข้าได้ หึๆเจ้าตั้ม เราตัดพี่ตัดน้องกันแน่" พญามังกรรู้ว่ามันตรัยอับอายเรื่องนี้มาก จึงทำให้พูดได้เช่นนั้น เมื่อรู้ว่ามันตรัยวางใจตนแล้ว เลยวางแผนขั้นต่อไป.. "ศิษย์พี่ ตอนนี้่แม่มดพันปีกำลังไปดูดเครื่องในของฝ่ายเจ้าแงซายอยู่ ท่านจะทำยังไงล่ะ"  "ก็ให้ยายแม่มดนั่นดูดไปก่อนสิ แล้วมีการเคลื่อนไหวยังไงต่อ เดี๋ยวข้าจะจัดการเองอีกที เห็นทีข้าต้องออกโรงเองบ้างซะแล้ว..." ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ฝ่ายพญามังกร เมื่อกลับมาที่มหาวิหาร กลับพบว่าไม่มีใครอยู่เลย ซึ่งทั้งหมดคิดว่าไหนๆสร้างความแตกคอแล้ว ก็จับพญามังกรเป็นตัวประกันดีกว่า เลยวางแผนกันไว้เรียบร้อย... เมื่อแงเซยเดินเข้ามา ก็จับตัวเอาไว้ พญามังกรรู้ว่าความแตกแน่ จึงใช้วาทศิลป์ที่ตนเองเคยประกวดพูดแล้วชนะที่วังมาใช้ "โธ่ ตอนนี้ฉันกำลังตกยาก ลำบากมากเลยนะจ๊ะ เลยต้องบากหน้ามาขออยู่ด้วย แตุ่ถ้าจะมาขออยู่ดีๆ ก็กลัวว่าจะไม่ให้ เลยต้องปลอมเป็นแงซายก่อน แล้วค่อยเปิดเผยความจริงทีหลังไงจ๊ะ ฯลฯ..."  ทั้งคณะได้ฟังแล้วรู้สึกคล้อยตาม จึงคิดว่า แงเซยก็เคยช่วย(รึเปล่า?)พวกตนไว้มาก จึงคิดจะรับไว้ในคณะตามเดิม และพากันเข้าไปยังมหาวิหาร... ระหว่างทางเข้า มันตั้มซึ่งหลงซาบซึ้งไปกับคำพูดของพญามังกร ได้เชื่อซะสนิทใจว่่าพญามังกรเดือดร้อนจริง เลยกล่าวขอโทษพญามังกรซะยกใหญ่ ว่าตนผิดไปแล้ว ต่อไปนี้จะไว้วางใจพญามังกรเต็มที่ชดเชยกับความผิดของตน(อิอิ) เมื่อถึงหน้าปากทางมหาวิหาร ทั้งหมดกลับพบเด็กหัวสีชมพูแปร๊ดนั่งอยู่บนแท่นซึ่งเห็นอยู่ไกลๆ ... จากคุณ : แงเซย - [27 ต.ค. 44 07:18:20]

ความคิดเห็นที่ 16 หึหึ รู้สึกว่าจะโดนไปเยอะ เลยขอแก้คืนมั่งแล้วกัน... (นานๆที ถึงจะนึกมุขออกนะเนี่ย...) ไปแล้วจ้า...^_^ จากคุณ : แงเซย - [27 ต.ค. 44 07:20:42]

ความคิดเห็นที่ 17   ถ้าท่านมุ้ยจะสร้างน่าจะให้  พีช  ทองเจือเป็นรพินท์นะ   เห็นด้วยเปล่า.....    แล้วทำไมยายสงสัยว่าทำไมท่านมุ้ยถึงเอาไปสร้างได้  คุณพนมเทียน  ขายลิขสิธิ์ะฺให้เช่นนั้นหรือ  จ๊ะ  หยานๆๆ  ..... ผู้รู้คนใดช่วยตอบข้าน้อยด้วยเน้อ..........เน้อ......(เอ็คโค้) ............. ป. ล.  เมื่อวานไปดูเค้าเอาเสา  กับตะเกียงลง   หนุกหนาน คน  เต็มเยย   เยอะแยะ  อีก  3วันก็คงจะกลับแย้ว  ไม่ต้องคิดถึงยายนะทุกคน  ยายรู้ว่ายายเป็นคนดีครายครายก็รัก  ก็คิดถึงใช้มั้ย  ...........5555555555555555555(เอ็คโค้) จากคุณ : ยายเฒ่า - [27 ต.ค. 44 09:02:21]

ความคิดเห็นที่ 18 นู๋ว่าพีชไม่เหมาะนะ อำพล เหมาะกว่าเยอะ เลย แล้วใครน๊าจามาแสดงเป็น เมยานี อยากให้แหม่ม คัทรียา มาแสดงจัง โฮะๆๆ เพราะความสวย ใกล้เคียงกับนู๋พอดีเลย (มาต่อเรื่อง) ------------------------------------------------------- เมื่อแงซาย มองตาเมยานีก็เข้าใจความหมาย จึงลุกเดินไปเข้าฝันเกิด ส่วนเมยานีก็ไปเข้าฝันเส่ย บอกให้ทั้ง 2 คนทราบถึงเหตุการณ์ที่ตนทั้ง 2 ได้ทราบมาก่อนแล้ว..แล้วสั่งให้เกิดและเส่ยเงียบๆไว้ เพราะ เมยานี มีแผนการณ์ไว้แล้ว เมื่อทั้ง 2 บอกกล่าวเกิดและเส่ยไว้แล้ว ถึง กลับเข้าสู่ร่างอินทรีย์หยาบเช่นเดิมแต่แกล้งทำเป็นหลับตาไว้ไม่ตื่นพรวดพราด ขึ้นมา ได้แต่สงบใจรอคอยเมยานี ว่าจะกระทำการณ์เช่นใด...เมื่อเมยานีเห็นว่าได้เวลาสมควรแล้วววว(ขอเอ็คโค้มั่ง) ก็หันปลายไม้ภายใต้เสื้อคลุมไปทางที่นางแม่มดพันปีนั่งอยู่ แล้วนางก้อเสกคาถาสะกดใจ ใส่นางแม่มดพันปี ในเวลาฉลับพลันร่างของนางแม่มดพันปีก็แข็งทื่อเป็นหินศิลา(โฮะๆขอคืนๆ) แล้วเมยานีก็ชันกายลุกยืนแล้วเดินไปรื้อเป้หลัง หยิบขวดยาน้ำใส่ๆ ออกมานางเขย่าๆ จนเข้ากันก็สั่งให้ เกิดซึ่งสงสัยว่าเมยานีทำอะไรหยิบกิ่งไม้เพื่อมาแหกปากนางออก เพื่อที่จะได้เทน้ำใสๆใส่ปากได้สะดวก เมื่อเมยานีกรอกน้ำใสๆไปจดได้ที่(เอ๊ะยางไง)นางก็พยักหน้าให้ทุกคนนั่งลงแล้วเมยานีก็เริ่มถามคำถามที่ทุกคนรอฟังคือ เจ้าเป็นใคร....ก็มีเสียงตอบมาแบบคนเลือนลอยว่า ..ข้าคือนางแม่มดพันปี... แค่คำตอบนี้ก็ทำให้ ทุกคนถึงกับอึ้งได้เลยแล้วนางก็ถามต่อไปว่า นางมาที่นี่เพื่ออะไีร ทำไมหน้าตาถึงเหมือนดาริน เช่นนี้ ฯลฯ ซึ่งทุกคำตอบก็ทำให้ ทุกคน งงงันไปมาก เมื่อเมยานีสอบซักความเสร็จก็สั่งให้ เส่ยนำบ่วงนาคราชที่มันตรัยฝากคืนให้นาคเทวี มามัดตัวแม่มดพันปีนี่ก่อนเพื่อว่ารุ่งเช้านางจะได้ไม่หนีหายไปไหนแล้วเมยานีก็ชวนทุกคนให้กลับไปนอนต่อ แต่ความที่เกิดและเส่ยเป็นคนขี้สงสัยมาก จึงเอ่ยปากถามเมยานีว่า น้ำใสๆที่ให้นางแม่มดดื่มน่ะอะไร เมยานีก็หัวเราะ โฮะๆ พร้อมกับบอกว่า สัจจะเซรุ่มไงล่ะ (นึกออกมาไหมว่าจากเรื่องอะไร 555) พอดีคนรู้จักของนางให้ยืมมาใช้ชั่วคราวก่อน แงซายด้วยความหึงหวงใดไม่ทราบ หันมามองเมยานีตาเขม็ง เมยานีเดาออกก็หัวเราะคิก พร้อมกับบอกว่า อ้าวเด็จพี่จำไม่ได้รึ ก้อหลานแฮรี่ ไงล่ะ ที่เกิดตีลูกควิชดิชมาตกในมรกตนครไง เมื่อนั้นแงซายก็ถึงบางอ้อ อ๋อหลานฟ้าผ่าคนนั้น นั่นเองแล้วทุกคนหัวเราะพร้อมกันด้วยความสะใจที่ได้ ลวงความลับมาจากนางแม่มด เมื่อหัวเราะเสร็จเกิดจึงชวนทุกคนกลับเข้านอน รุ่งเช้า...นางแม่มดผู้ซึ่งบัดนี้ถูกมัดตัวอยู่นั้นก็ดิ้นแต่วๆ เพราะนางทนแสงอาทิตย์ยามเช้า+กับเห็นความสวยของเมยานีไม่ได้ (โฮะๆๆ) นางจึงดิ้นปัดๆๆ เอาหน้าทิ่มดิน ไม่ยอมเงยมามอง ซึ่งทุกคนหาได้สนใจไม่ แงซายใช้เวทมนตร์สังข์ทองเรียก นกเรียกกวาง ออกมาเพื่อให้เกิดและเส่ยจับมาทำเป็นอาหาร(พอดีออกเจและ) ทั้ง 4 นั่งจับกลุ่มรับประทานมื้อเช้าอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้นางแม่มดผู้ซึ่งนอนฟังอยู่ ถึงกลับน้ำลายสอ ซิกๆ ในทันที ทั้งหมดตกลงกันว่าจะให้นางแม่มด พาไปตามตัวพลับพลึงฟู กลับมาก่อน เพราะเมยานีรักเด็กค่ะ 555 ทุกคนลงความเห็นเช่นเดียวกัน เกิดจึงไปฉุดตัวแม่มดพันปี มาเพื่อให้บอกที่ๆนางเอาพลับพลึงฟูไปซ่อนนางแม่มดพันปีก็ว่าง่ายบอกมาซะหมด ทุกคนจึงพากันออกตามหาโดยไม่ลืมที่จะพานางแม่มดพันปีไปด้วย -------------------------------------------------------- คราวนี้ได้ล่ะ อุตส่าห์ไปนั่งพิมใน โน้ตเพจแล้วนะ เนี่ยถ้าไม่ได้อีกล่ะก้อ จาไม่ขอแต่งและ จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [27 ต.ค. 44 22:56:43]

ความคิดเห็นที่ 19  ช่วงนี้ยายคงจะแวะมาบ่อยไม่ได้แล้ว  นะหลานๆๆ คือเพื่อนสนิทยายเป็นเส้นเลือดฝอยอุดตันในสมองยายเลยต้องรีบกลับไปดูแล  กำลังตีตั๋วกลับ  ก.ท.ม.  อยู่  เค้าบอกว่าอาการไม่ค่อยดี  หมอฉีดยาละลายก้อนเลือดแทนการผ่าตัน  แต่ต้อง  รอให้ก้อนเลือดละลายถึง  3  เดือน  ทำให้ขาไม่มีแรงเดิน เพิ่งผ่านการฉีดยา  2สัปดาห์  ไม่มีใครบอกยาย เค้ากลัวยายเป็นห่วงเพราะยายตอนนั้นไปเที่ยวอยู่ที่น่าน   ตอนนี้อาการทรุดหนัก   เค้าเพิ่งโทรมาบอกยาย   ลาก่อนนะหลาน  ยาย  ลาก่อน  คงจะได้พบกันอีก  ..............(  เอ็คโค้  ) จากคุณ : ยายเฒ่า - [28 ต.ค. 44 13:21:07]

ความคิดเห็นที่ 20 ...ทั้งมันตั้ม  แสงโสม และพญามังกรต่างก็ไม่ไว้ซึ่งกันและกัน  ตอนที่แยกกันออกสำรวจมหาวิหารจึงพยายามรวมกลุ่มกันไว้  แม้มันตั้มจะหลงวาทะศิลป์ของแงเซยเพียงใด  แต่เรื่องความไว้เนื้อเชื่อใจนั้นขอแยกไว้เป็นคนละเรื่องกันสรุปว่ามันตั้มยังไม่ไว้ใจพญามังกรอยู่ดี มาเรียดูทีท่าแล้วแต่ละคนไม่น่าไว้วางใจนักจึงพาเจ้าส่างปาขี้ลิงมาเกาะขบวนกับกลุ่มนี้ด้วย     ทั้งหมดเดินทางมาถึงมหาวิหารพบกับพลึงพลึง(ซึ่งตอนนี้เป็นเด็ก 10 ขวบ และความจำเสื่อมไปชั่วขณะ  ยังไม่ได้เป็นเด็กโข่ง เด็กเอ๋อ  แต่ประการใด)  อยู่บนแท่นกลางห้องโถง   แสงโสมซึ่งคุ้นเคยกับการที่พลับพลึง เดี๋ยวเป็นเด็กเดี๋ยวโตเป็นสาวอย่างดี  จึงปรี่เข้าไปทัก แต่พลับพลึงก็จำไม่ได้อยู่ดี แค่คลับคล้ายคลับคลา ว่าเคยเจอหน้าสาวสวยคนนี้ที่ไหนมาก่อนหนอแต่ก็นึกไม่ออก   ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร   บริวารแม่มดพันปี เห็นคนแปลกหน้าบุกรุกเข้ามาในมหาวิหารจึงเข้ามาจับกุมไว้ได้ทั้งหมด  จากนั้นจะนำทั้งหมดไปขังไว้ในคุกใต้ดิน   ส่วนแสงโสมและมาเรียนั้นเนื่องจากพลับพลึงรู้สึกคุ้นเคยกับสองคนนี้มากจึงสั่งให้บริวารนำไปกักบริเวณไว้ยังห้องพักแขกไว้ก่อน  อีกอย่างดูไปแล้วความสวยของทั้งสองนั้นไม่เหมาะกับคุกใต้ดินแม้แต่น้อยนิด ...อีกกลุ่มคือกลุ่มของ คริส บุญคำ จัน คะหยิ่นและเชิดวุธ ซึ่งยังสลบจึงได้นอนอย่างสบายอารมณ์บนเปลชั่วคราวที่จันและคะหยิ่น เป็นผู้แบกหาม  กลุ่มนี้บุญคำนำทางแยกไปด้านหนึ่ง ...กลุ่มต่อมาคือกลุ่มของเชษฐา ไชยยันต์ รพินทร์ ดารินและแม่เฒ่าเอ็คโค่  แยกมาอีกด้านโดยให้รพินทร์ควบคุมให้แม่เฒ่าเอ็คโค่นำทางไปหาที่เก็บกึ๋น เซี่ยงจี้  ส่วนเชษฐาและไชยยันต์รับหน้าที่เป็นผู้หามเปลชั่วคราวที่ดารินนอนไม่ได้สติอยู่บนเปลนั้น  ตอนแรกทั้งเชษฐาและไชยยันต์ต่างก็ไม่ยินยอมที่จะหามเปลนี้อย่างเด็ดขาด แต่จากการลงประชามติแล้ว ทุกคนเห็นว่าทั้งคู่เหมาะสมที่จะเป็นผู้แบกหามเปลของดารินมากที่สุด... ==== แค่นี้ก่อน ....ตอนนี้ตัวละครค่อนข้างเยอะ ขอแยกเป็นกลุ่ม ๆ ก่อนนะคะ เพื่อความสะดวกต่อการยำเอ๊ย ดำเนินเรื่องราว จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [28 ต.ค. 44 13:41:05]

ความคิดเห็นที่ 21 ...ยายเฒ่าจ๋า ขอให้เพื่อนยายเฒ่า อาการดีขึ้นในเร็ววันนะคะ   ท่านมุ้ยซื้อลิขสิทธิ์เพชรพระอุมามาเก็บไว้นานแล้วค่ะ  ตอนนี้จึงต้องรีบสร้างก่อนที่ลิขสิทธิ์ที่ซื้อไว้จะหมดอายุ อ่าาาา .... ให้พีทเป็นรพินทร์เหรอคะ  ... ไม่ไหวมั้งคะรพินทร์น่ะ ไม่สูงมากนะคะ แกร่งเกร็น  ถ้าไม่ติดกับรูปร่างที่คุณพนมเทียนบรรยายไว้ก็คิดว่า ฉัตรชัยน่าจะเหมาะกว่ามั้งคะ... อิอิ ... แต่ตอนนี้ท่านมุ้ยประกาศรับสมัครนักแสดงอยู่ https://www.thaitv9.tv/news_dn.asp?id=221 ยายไม่สนใจบ้างเหรอคะ  น้าเม(การเวกในช่อการเกด)ยังจะไปสมัครกะเขาเลย ติดอยู่แค่เรื่องลักยิ้มผิดข้างหน่อยเดียวเองอ่ะ ...น้าเมขา หนูพลับพลึงว่าไม่ยากนะคะ น้าเมไปหาหมอศัลยกรรมก่อนซิคะ แก้ไขให้ลักยิ้มถูกข้างแล้วค่อยไปสมัคร ยังไม่สายหรอกค่ะ  ยิ่งรักเด็กด้วยแระ เหมาะมากกกกก(เอ็คโค่มั่ง)... จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [28 ต.ค. 44 13:44:01]

ความคิดเห็นที่ 22 ส่างปามาแล้ววววววว............. ขณะที่ส่างปาและชาวคณะคนอื่นกำลังครุ่นคิดหาทางแหกคุกอยู่นั่นเอง หน้าประตูคุกก็มีความเคลื่อนไหวบางอย่าง ไม่นานนักผู้คุมก็เข้ามาบอกว่า  "มีคนจะมาเยี่ยมพวกแกแน่ะ"   "ใครกันน่ะ" ส่างปาถาม ผู้คุมไม่ตอบก่อนจะเลี่ยงออกไป  ร่าง 3 ร่างที่เดินเข้ามานั้นทำให้ชาวคณะทุกคนตกตะลึง เพราะที่เดินนำเข้ามานั้นก็คือ รหัสยะ และสิงหรา พี่น้องทรราชที่โดนแงซายฆ่าตายไปแล้ว แต่ที่น่าตกใจที่สุดคือร่างที่ 3 ที่เดินตามเข้ามา ทุกคนจำได้ถนัดว่าคือ Osama Bin Laden   "อะไรกันพวกนี้มาอยู่นี่ได้ไง หรือว่าที่แท้ความลับของมหาวิหารนี้คือ..... "   "คืออะไรส่างปา" มันตั้มถาม    "มหาวิหารนี้คือ กองบัญชาการใหญ่ของกลุ่ม Al-Queda น่ะสิ................. "   "เอาไงดีท่าน Bin Laden ท่านจะเลือกใครดี"  รหัสยะถาม "เอาหมอนั่นก็แล้วกัน หน้าตาโง่ๆดี"  Bin Laden ชี้มาที่มันตั้ม    "นี่พวกแกจะเอาฉันไปไหนกัน" มันตั้มร้องถาม    "ตอบสั้นๆ เลยนะ"  Bin Laden พูด "ทดลองเชื้อ Anthranx............." หูย.......ส่างปาหายไปนาน เกือบต่อไม่ติดแน่ะ เอาแค่นี้แล้วกัน ช่วยตัวเองนะมันตั้ม ส่างปาไปแล้ววววววววววววววว.............................................. จากคุณ : Albedo (อสูรแห่งแสง) - [28 ต.ค. 44 15:05:21]

ความคิดเห็นที่ 23 อ้าว เจ้าพณท่านส่างปา ทำไม เปงดั่งนี้ รึ โอ้ย ขำ 555 คิดได้ไงเนี่ย 5 5 5 เมยานี ว่า เมยานี และพวก ไม่มาตามหายัยนู๋พลับพลึง ดีก่า กลัวๆๆๆ -------------------------------------------------------- อ่ะ พลับพลึงหลานไม่รัก 555 พอดีน้าชอบ ลักยิ้มข้างเดียวอันอยู่ข้างขวา ของน้ามาก 555 เพราะเปงลักยิ้มมหาเสน่ห์ 555 น้าไม่ยอมหรอก ยางคิดว่า จา่เปลี่ยนบทและไปสมัครเป็นเจ้าหญิงพันธุวมดี ดีก่า สบายก่าเยอะเลยนะ นอนอย่างเดียว โฮะๆๆ จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [28 ต.ค. 44 18:20:24]

ความคิดเห็นที่ 24 ต้องนอนเปลือยอกด้วยนะครับ การเวกฯ นอนเฉยๆไม่เด่น 5555555555555 ป.ล. มันตั้มไม่อยากปากเท้าเปื่อยอ่ะ ฮึ่มมมมมมมมมมม เจ้าส่างปาบ้า โผล่มาทีไรซวยตูทุกที สงสัยต้องหาทางกำจัดซะแล้ว จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [29 ต.ค. 44 09:03:59]

ความคิดเห็นที่ 25 น้าเมจ๋า ... พันธุมวดีน่ะทั้งโดนหอกโมกศักข์ของตาคำปักอก แล้วต้องรับบทหนักเป็นค้างคาวยักษ์อีก จะไหวเหรอคะ .... มันตั้ม ... ติดเชื้อแอนแทรคแล้วเหรอ  ... อย่างนี้ต้องรีบกำจัดซิ เด๋ว..จะแพร่เชื้อติดคนอื่น ๆด้วยจะลำบากกันหมด  ... จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [29 ต.ค. 44 10:50:18]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่ะ มันตั้ม เชอะ แค่เรานอนเฉยๆ ก็ทำให้ ตะลึง แล้ว 555ไม่ต้องใช้การเปลือยอกช่วยหรอก โฮะๆๆ  อ่ะนู๋พลึงห่วงน้าด้วยหรอ น่ารักเจงๆ ยางงี้เด๊วน๊า จารีบตามไม่ช่วย แล้วจาฆ่าเจ้ามันตั้มออกจาก บท ซะ เชอะ เรื่องโดนหอกกะแปลงเปงค้างคาว น้าทำได้จ๊ะ เพราะปกติ ก้อล่าเหยื่ออยู่แล้ว โฮะๆๆ เจ้ามันตั้ม ระวังตัวดีๆนะ จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [29 ต.ค. 44 17:10:42]

ความคิดเห็นที่ 27 อ้าว วันนี้เรา 3 คนมาอู้ กันจิงๆหรอเนี่ย คิดถึงยายเฒ่ายังเลยขอให้ เพื่อนยาย หายไวๆ นะค๊า จากคุณ : การเวกในช่อการะเกด - [29 ต.ค. 44 17:13:26]

ความคิดเห็นที่ 28 เฮ้ยๆ เขียนถึงบินลาเดนได้เหรอ คราวที่แล้วผมยังโดนแบนเลย จากคุณ : เชษฐา - [30 ต.ค. 44 01:22:18]

ความคิดเห็นที่ 29 ติดตามอ่านกะทู้ เพชรพระอุมา ได้อีกแห่งที่ https://www9.go.to จากคุณ : มิวนิค - [30 ต.ค. 44 15:36:30]

ความคิดเห็นที่ 30 ง่ะ อารายฟะ มะได้มาแค่ 2-3 วัน งงซะแร้ววว หึหึ อย่างนี้สิ เจ้าส่างเอ๋ย ทำได้ดีมาก 555555 ให้ตาตั้มเป็นโรค Anthranx ดีๆๆๆ (อิอิ) ปล. โผล่มาอีกและ เมื่อไหร่จะหมดไปได้ซักทีเนี่ย หืมม์ (นู่นๆ บนนู้นอ่ะ) .... ไปแล้วจ้า ^_^ จากคุณ : แงเซย (แม่หนูเอง) - [30 ต.ค. 44 20:18:57]

ความคิดเห็นที่ 31 พ่อรพินทร์ครับ แม่ดารินกั๊บ...ทำไมไม่มาดูแลผมบ้างเลย พวกลุงๆด้วย.. เดี๋ยวผมจะออกตามหาพ่อกับแม่เอง แต่ไม่มีพรานนำทาง ผมเปิดรับสมัครครับ ช่วยผมหน่อย จากคุณ : รพินทร์น้อย - [วันลอยกระทง 10:04:24]

ความคิดเห็นที่ 32 ไปกะอาคะหยิ่นไม๊ล่ะ....มาอ่านนานแล้วแต่ยังหามุขเข้ามาร่วมแจมไม่ได้เลย....รพินทร์น้อย จากคุณ : ปู่คะหยิ่น (คะหยิ่น ณ หล่มช้าง) - [วันลอยกระทง 12:07:07]

ความคิดเห็นที่ 33 จริงๆนะครับอาคะหยิ่น ผมอาจจะเก่งไม่เท่าพ่อผมเท่าไร แต่ฝีมือพอตัวเลยนะครับ แล้วเราจะเริ่มต้นเดินทางจากที่ไหนดีครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่หนองน้ำแห้งครับ กำลังรวบรวมพวกลูกหามอยู่ครับ จากคุณ : รพินทร์น้อย - [วันลอยกระทง 13:18:33]

ความคิดเห็นที่ 34 เริ่มเดินทางกันได้เลยครับ รพินทร์น้อย ตอนนี้คะหยิ่นนั่งกระติกเท้ารอให้สั่งอยู่ในกระท่อมตาบุญคำแล้ว 55555 ***** ตาคำ คะหยิ่น กลับมาแล้วตอนนี้กำลังนั่งซดเบียร์เอ๊ยยย....น้ำตาลเมาอยู่กับสาวสวยนางหนึ่ง...อิอิอิ....ยังไม่รู้จักชื่อเลยเห็นบอกว่าเป็นลูกสาวลุงอ่ะ....คะหยิ่นเลย....***** ว่าแต่ตอนนี้ นายรพิทร์น้อยเตรียมสัมภารกเพียบพร้อมแล้วหรือครับ ออกเดินทางสายๆหน่อยก็ด้ายยย....ตอนนี้คะหยิ่นกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มพอดี....อิอิอิ จากคุณ : ปู่คะหยิ่น (คะหยิ่น ณ หล่มช้าง) - [วันลอยกระทง 16:51:49]

ความคิดเห็นที่ 35 เพื่อนยายไปสบายแล้ว   เมื่อวันจันทณ์เค้านำศพกลับมาที่ภูเก็ต  ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเพื่อนยาย  วันที่  5  นี้ก็คงเสร็จพิธีแล้วนะ  แล้วจะพยายยามแวะมาหานะหลานๆๆ จากคุณ : ยายเฒ่า - [วันลอยกระทง 17:08:30]

ความคิดเห็นที่ 36 เสียใจด้วยครับ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [วันลอยกระทง 17:19:54]

ความคิดเห็นที่ 37 ณ หนองน้ำแห้ง รพินทร์น้อยซึ่งขณะนี้ยังไม่รู้ตัวหรอกว่าเขากำลังจะได้ร่วมเดินทางตามหาญาติโก โหติกา ร่วมกับสุดยอดแห่งพรานจากหล่มช้าง ฉายาองค์คุลีมาล ยังคงเหมือนเดิมประกอบกับคุณลักษณะที่ห้าวหาญชาญไชยศึกทุกรูปแบบ ใช้อาวุธได้ทุกชนิด (ถ้าคิดจะใช้น่ะนะ) อีกทั้งยังรูบหล่อสูงยาวเข่าดีบึกบึนอดทนไม่มีวันอุการ์ฟ้าเหลืองเป็นเด็ดขาด ..... แน่ะๆๆๆทำเป็นมายืนมอง รพินทร์น้อย การเอาป้ายมาแขวนคอ แล้วเขียนคำรับสมัครลูกหาบด้วยลายมือหวัดๆจนแทบอ่านไม่ออกอย่างนั้นน่ะ ใครมันจะมาสนใจเล่า พุดโธ่ พุดถัง แล้วนี่จะไปตามหาพ่อแม่ไหวหรือนั่น ..... อุอุอุ ไม่สนใจ ตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว คะหยิ่นต้องรีบดับไฟให้ลุงคำก่อน ประหยัดไฟ อิอิอิ ..... ซีดดดดดด จากคุณ : The คะหยิ่น (คะหยิ่น ณ หล่มช้าง) - [วันลอยกระทง 17:26:35]

ความคิดเห็นที่ 38 ยายเฒ่าขา  หนูพลับพลึงเสียใจด้วยนะคะ อ่า ...ปู่หยิ่น   ตอนนี้ปู่อยู่ธิเบตค่ะ  ตาคำก็อยู่โน่นด้วย แยกร่างมาได้ไงล่ะคะ ปู่หยิ่นจ๋า ทำวิทยานิพนธ์เสร็จแล้วเหรอคะ ... หายมึนยังงงง รพินทร์น้อย กี่ขวบดีอ่ะคะ เด๋ว จะได้ยำ เอ๊ย ช่วยแต่งถูกค่ะ จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [วันลอยกระทง 19:12:28]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับคุณยาย ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง ต้องเกิด ต้องดับ ต้องเปลี่ยน แปลงอยู่เสมอ ถือเสียว่าเป็นแค่ละครฉากหนึ่ง... จากคุณ : เชษฐา - [1 พ.ย. 44 00:21:25]

ความคิดเห็นที่ 41 แวะพักลอยกระทงหน่อยนึงนะจ๊ะ... ผลัดชุดเดินป่า นุ่งโจงกระเบน ห่มสไบสีตองอ่อน ทัดดอกลั่นทม จรดกระทงขึ้นที่หน้าผาก... เจ้าประคู้น ขอให้คณะพรรคเดินป่าเพชรพระอุมาประสบความสุขความสำราญถ้วนหน้า มุขอย่าตัน เดินกันต่อไปเรื่อยๆ ปราศจากมารใดๆ (เช่นด้านบน) มากล้ำกลายด้วยเทอญ จากคุณ : เมย์ศรี มณีสยาม (nida007) - [1 พ.ย. 44 00:33:00]

ความคิดเห็นที่ 42 ผมขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับคุณยาย ยายกลับมาเล่นกันต่อเร็วๆนะครับ ตอนนี้มุขตันแฮะ ท่าว่าคำอธิษฐานของเมย์ไม่เป็นผล จากคุณ : ไชยยันต์ - [1 พ.ย. 44 02:11:29]

ความคิดเห็นที่ 43 ผม รพินทร์น้อย ไพรวัลย์ ครับ เป็นลูกของพ่อรพินทร์กับคุณแม่หญิงดารินครับ  ผมนะเกิดมาจากความรักของพ่อและแม่นะครับ  แต่ต้องมาเป็นโดดเดียวผู้น่ารักอยู่ที่หนองน้ำแห้ง เพราะพ่อผมเสียใจกับการตัดพ้อของคุณแม่หญิงของผมเอง และเนี่ยคุณแม่หญิงก้อหายไปอีก ผมนะเศร้าจริงๆ พวกลุงๆก้อหายไปหมด ผมจะพึ่งใครไม่ได้เลย ด้วยความเป็นห่วงและคิดถึงพ่อและคุณแม่หญิงผมเลยต้องเดินทางออกตามหาครับ อายุผมก้อแค่ 17 ปีเท่านั้นฝีมือของผมอาจจะไม่จัดจานเท่าไร แต่หัวใจนะเต็มร้อยเลยครับ สู้อย่างไว้ลายลูกพรานใหญ่รพินทร์และคุณแม่หญิงดารินครับ โฮ…อาคะหยิ่นเนี้ย..ไม่คอยดูถูกผมเลยนะครับ ผมนะพร้อมแล้วแต่กำลังวางแผนการเดินทางอยู่ให้มันรัดกลุ้มหน่อยซิครับ ผมนะลูกพรานใหญ่นะครับจะทำอาราย ก้อไม่อยากให้เสียชื่อถึงพ่อผม แล้วเนี้ยมัวไปกินเหล้าอยู่ได้มาช่วยกันตามข่าวหน่อยซิ เอ..แล้วใครได้ข่าวคราวของพ่อกับแม่ผมบางครับ ช่วยบอกหน่อยเถอะครับ….ผมจะได้เริ่มเดินทาง… จากคุณ : รพินทร์น้อย - [1 พ.ย. 44 09:10:05]

ความคิดเห็นที่ 44 วันนี้ง๊วงง่วง  ขออู้ ต่อหน่อยนะ  เรื่องฝั่งเมยานี ไม่มีใครต่อใช่ไหมค่ะ เมยานี จาได้ แต่งต่อจากใน โน้ตเพจ เลย จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [1 พ.ย. 44 13:25:39]

ความคิดเห็นที่ 45 ขณะนี้รพินทร์น้อย จะเริ่มออกเดินทางแล้วหลังจากที่ได้ข่าวคราวอย่างเลือนลางว่า พ่อรพินทร์กับคุณแม่หญิง อยู่แถวธิเบต ในมหาวิหาร..จึงได้รีบออกเดินทางโดยด่วน ในการเดินทางครั้งนี้มี อาคะหยิ่น และตาคำ ไปด้วย (ไม่รู้ว่าแยกร่างมาอย่างไง) โดยสารเครื่องบินของการบินไทย (ไทยช่วยไทยครับ) เมือถึงธิเบตแล้วเค้าได้วางแผนการเดินทางโดยจะเริ่มตามรอยของคณะเดินทางของรพินทร์โดยเร่งด่วน โดยการนำทางของคะหยิ่นและตาคำ “พรานนำทางของเราเนี้ยจะได้เรื่องหรือเลือดล่ะเนี้ย…จะตามรอยพ่อกับแม่ทันไหม….”รพินทร์น้อยคิดในใจ อย่างไม่คอยเชื่อมั่นฝีมือพรานนำทางเท่าไร ขณะที่กำลังคิดเพลินก็ตกใจกับเสียงเรียกของคะหยิ่น “นายน้อย นั้นรอยของพวกคณะพรานใหญ่ผ่านมาทางนี้ “ “จริงหรือ???? คะหยิ่น” รพินทร์น้อยถามอย่างสงสัยเมื่อมองไปที่รอยนั้น แต่มีสีหน้าที่ดีใจ ที่ได้พบร่องรอยของคณะรพินทร์ “แน่นอนซินายน้อย” ตาคำรีบเสริมขึ้นมาด้วยความมั่นใจ “งั้นเราก็มาถูกทางแล้วล่ะ เรารีบเดินทางตามรอยเลย ยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมงก่อนจะมืด” รพินทร์น้อยกล่าวด้วยความดีใจ แววตามีประกายและมุ่งมั่นในทันที ที่จะได้พบพ่อรพินทร์กับคุณแม่หญิง จากคุณ : รพินทร์น้อย - [1 พ.ย. 44 14:31:24]

ความคิดเห็นที่ 46 55555555555 รพินทร์แก่หง่อมแล้วสิ ลูกโตแล้วนิ รอตั้งนานม่ะมีใครมาช่วยมันตั้มเลย เนี่ย เมยานแต่งอยู่ไม่รู้จะช่วยมันตั้มรึเปล่ามาบอกหน่อยสิ ไม่งั้นเดี๋ยวชิงโพสต์ก่อนนะ อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [1 พ.ย. 44 15:08:36]

ความคิดเห็นที่ 47 ยังทำวิทยานิพนธ์ไม่เสร็จหรอก...หนูพลับพลึง....คงจะมาแจมบ้างน่ะ......ตอนนี้คะยิ่นอยู่ที่ธิเบศหรือนี่ อ่านแล้วไม่ค่อยเห็นบทสักเท่าไหร่เลยไม่ทราบ ว่าแต่ตอนนี้มีคนเล่นบทนี้อยู่หรือปล่าวเนี่ยะ ถ้ามีจะได้เปลี่ยนไปเล่นเป็นตัวละครอื่นอีกต่อไป จากคุณ : ปู่คะหยิ่น (คะหยิ่น ณ หล่มช้าง) - [1 พ.ย. 44 16:05:50]

ความคิดเห็นที่ 48 พรานนำทางเรากำลังจะเบี้ยวเสียแล้วซิ มันไม่ดีนะอาคะหยิ่น อย่างน้อยช่วยให้ผมได้พบกับพ่อแม่ผมหน่อยซิ นะครับอาสุดหล่อ..... จากคุณ : รพินทร์น้อย - [1 พ.ย. 44 17:59:25]

ความคิดเห็นที่ 49 #39 คะหยิ่น ที่ไม่ใช่ปู่หยิ่นในเรื่อง คิดได้ไงหว่า  ว่าคนที่แฉไอพีในกระทู้ก่อนเสียมารยาทมาก   แล้วพฤติกรรมของคนที่ถูกแฉไอพีที่ทำไว้น่ะ อย่างนั้นจะให้เรียกว่าอะไรดี   ... อยากฟังคำตอบนี้มาตอบให้หน่อยได้ไหม? บทของปู่หยิ่นที่ผ่านมาก็ยังไม่มีใครเล่นค่ะ ปู่คะหยิ่นนำทางรพินทร์น้อยก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวให้ใครช่วยแก้เรื่องราวทางโน้นก็แล้วกัน เด๋ว...รพินทร์น้อยจะไม่มีใครนำทาง หลงทางล่ะแย่เลย  อิอิ... คราวนี้ลุงรพินทร์จะได้ยอมแก่ซะที...อิอิ จากคุณ : พลับพลึง (Login) - [1 พ.ย. 44 19:37:35]

ความคิดเห็นที่ 50 ก่อนอื่นเลยนะคะ ขอแสดงความเสียใจกับคุณยายด้วยค่ะ ขอให้ยายรีบๆกลับมาเล่นนะคะ จะรอค่ะ อันดับสอง คุณรพินทร์น้อยเข้ามาร่วมอีกคนหรอคะ  อิิอิ ดีค่ะดี จะได้เป็นอย่างหนูพลับบอก มีคนให้ยำอีกคนแล้วววว(เอ็คโค่นี้ มีไว้ระลึกถึงยาย..) เอ่อ แล้วตอนนี้เนื้อเรื่องไปถึงไหนแล้วคะเนี่ย คือว่า.. งงค่าาาาาา (55555 ชีวิตนี้มีไว้เพื่ออู้......) จากคุณ : แม่หนูเอง - [1 พ.ย. 44 21:19:57]

ความคิดเห็นที่ 51 ง่ะ ลืมใส่ชื่อได้ไงฟะเนี่ย เอ่อ ขอถามคุณรพินทร์น้อยค่ะ อายุ 17 จริงๆหรอคะ ไม่ใช่ว่าจะกล่าวหาหรืออะไรนะคะ จะบอกว่าอายุเท่ากัน (โหะ โหะ หาทางให้ตัวเองไม่แก่สุดฤทธิ์..) จากคุณ : แงเซย (แม่หนูเอง) - [1 พ.ย. 44 21:28:18]

ความคิดเห็นที่ 52 เย่ ในที่สุดก็มีคนเด็กว่าเราแล้ว ผมสิบแปดๆ ฮ่าๆ จากคุณ : เชษฐา - [1 พ.ย. 44 21:53:41]

ความคิดเห็นที่ 53 ง่ะ คุณเชษฐา อย่าพึ่งแน่ใจไป๊ ... เรา 17 จิงๆนา (อิอิ) จากคุณ : แม่หนูเอง - [1 พ.ย. 44 22:04:57]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณครับ คุณพลับพลึงที่ช่วยขอร้องให้พรานนำทางของผมไม่เบี้ยวเสียก่อน เนี้ยไม่รู้ว่าแกหายตัวไปไหน ไม่ยอมมานำทางให้ผมเสียที ผมยิ่งแกะรอยไม่ค่อยเก่งอยู่ ฮู้….อาคะหยิ่นครับ มาช่วยนำทางผมทีครับ รู้สึกว่าผมจะหลงทางเสียแล้ว..... (ขอบคุณครับ สำหรับเสียงการต้อนรับทุกเสียง ที่ให้ผมมา ดีใจครับที่จะมีคนมาช่วยยำ เฮ้ย..มะใช่ซิ  มาช่วยต่อเรื่องราวให้ผมได้พบพ่อรพินทร์กับคุณแม่หญิงดาริน) จากคุณ : รพินทร์น้อย - [2 พ.ย. 44 08:25:36]

ความคิดเห็นที่ 55 อ่ะ เจ้าแงเซย(พญากิ้งกือ) เป็นผู้หญิงเหรอ เสียจรรยาบรรณในการแกล้งคนของเราหมด แต่ช่างเหอะ ไหนๆก็ไหนๆและ แกล้งต่อไป ภายในเที่ยงวันถ้าเมยานีม่ะมาต่อเรื่อง มันตั้มจะแต่งแล้วโพสเลยนะ อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [2 พ.ย. 44 09:51:31]

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นด้วยกะ คะหยิ่น ที่ถูกลบทิ้งไปในกะทู้ 39 แล้วทำไมกะทู้นั้น (39) ต้องถูกลบไปด้วยหละ อยากทราบเหตุผล จากคุณ : พรานเก่า - [2 พ.ย. 44 10:27:00]

ความคิดเห็นที่ 57 OK ครับ....หนูพลับพลึง.....เอาเป็นว่าคะหยิ่นจะเริ่มนำทางให้ cell ที่เกิดจากพรานใหญ่และนายหญิงก่อนแล้วกันนะครับ..... ว่าแล้วรพินทร์น้อยก็เริ่มออกเดินเท้าไปข้างหน้าโดยที่ไม่ทันสังเกตุเลยว่าขณะนี้พรานนำทางที่สุดหล่อและเก่งที่สุดในหล่มช้างกำลังง่วนอยู่กับการค้นหาของบางอย่างในย่ามของเขา "โธ่.....อาคะหยิ่น....มัวทำไรอยู่น่ะเราต้องรีบแกะรอยทั้งใหม่และเก่าของพ่อรพินทร์ที่ทำกระเรี่ยกระราดไว้ก่อนสิ มัวแต่ค้นหาของอะไรอยู่ได้" รพินทร์น้อยตัดพ้อเอากับพรานนำทางสุดหล่อและเก่งกาจที่สุดในหล่มช้าง "หึหึหึ นายน้อย ยุคนี้มันยุค ดิจิตอล แล้ว การที่เราจะมามัวเอาสายตาเพ่งมองไปยังรอยเก่ารอยใหม่นั้นเห็นที่จะปวดเศียรเวียนเกล้าไปหน่อย มันต้องนี่” ว่าพลางคะหยิ่นก็หยิบเอาเครื่องมือบางอย่างออกมาจากกระเป๋าโดเรมอน เอ๊ยย ไม่ใช่จากย่ามส่วนตัว สิ่งนั้นมองดูผาดก็เหมือนกับกล่องไฟแช็คซิบโป้ทั่วๆไปเท่านั้น “555 ดิจิตอลอะไรกัน…อาคะหยิ่น….ผมว่ามันก็แค่ไฟแช็คธรรมดาๆเท่านั้น รึอาคะหยิ่นจะเอาของผมไม๊ล่ะขอบทองอีกตะหากดูยังไงๆก็แพงกว่าของอาคะหยิ่น” พูดยังไม่ทันขาดประโยคดี ทันใดนั้นสิ่งที่อยู่ในมือของคะหยิ่นพลันเปลี่ยนแปลงไป จากไฟแช็คซิบโป้ธรรมดาๆเมื่อได้รับการกดที่สัญลักษณ์รูปตัว K แล้วลูบไปทางด้านขวาเล็กน้อย สิ่งที่เกิดขึ้นคือส่วนด้านฝาปิดยื่นออกไปข้างบนประมาณ 2 นิ้วได้และมีก้านเล็กๆยื่นออกมาจากแกนด้านในและที่ฝาด้านบนพลันปรากฏจุดไฟ 3 จุดมีสี เขียว ฟ้า และแดง ซึ่งขณะนี้สีเขียวกำลังกระพริบถี่ๆอยู่ “นี่มันอะไรกันครับ…อาคะหยิ่น….ผมนึกว่าอาคะหยิ่นอยากสูบบุหรี่ซะอีก” “คนรุ่นใหม่งดเลิกแล้วซึ่งบุหรี่ครับ…นายน้อย….สิ่งที่คะหยิ่นถืออยู่นี่ คะหยิ่นได้มาจากเพื่อนมนุษย์ต่างดาวคนหนึ่ง ขณะที่คะหยิ่นรอนแรมอยู่ในป่าเที่ยวทำมาหาล่าสัตว์อยู่ไปวันๆ มีอยู่วันหนึ่งหมูป่าที่คะหยิ่นกำลังตามล่าอยู่ มันหนีเข้าไปในช่องเขา ที่ไม่ใช่กาแฟเขาช่อง และไม่ใช่ช่องเขาขาดในภาคแรกด้วย มันคงนึกว่าหนีรอดแล้วแน่ๆเพราะสภาพเป็นทุ่งหญ้าขึ้นสูงท่วมตัวมัน แต่คราวที่ชะตาของมันถึงคาดมันดันเสร่อวิ่งออกไปตรงที่โล่งรูปวงกลมขนาดใหญ่กลางทุ่ง คะหยิ่นเลยซัดมันนัดเดียวเดี้ยงประหยัดกระสุนจริงๆ แต่ขณะที่คะหยิ่นกำลังเดินเข้าไปเพื่อเก็บซากเดี้ยงนั้น เหลืออีกเพียงไม่กี่เมตรเองคะหยิ่นต้องผงะหงายหลังกระเด็นออกมาจากซากเดี้ยงนั้น อย่างกับว่ามีพลังงานบางอย่างผลักเอาคะหยิ่นหัวทิ่มออกมาอย่างแรง” คนเล่าเรื่องถอนใจพร้อมกับหายใจเฮือกใหญ่ “เล่าต่อสิครับ….อาคะหยิ่น….กำลังน่าสนใจจริงๆ” รพินทร์น้อยพูดออกมาด้วยแววตาอันบ่งบอกถึงความสนในยิ่ง “ตอนนั้นคะหยิ่นเองก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หลังจากที่คะหยิ่นฟื้นขึ้นมาคะหยิ่นพบว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงนอนที่แคบพอดีตัว พอมองไปรอบๆก็พบเห็นแต่ความว่างเปล่า สักพักเดียวคะหยิ่นมองเห็นลิงตาโต 2 ตัวเดินเข้ามาหา ตัวมันผอมมากหัวโตเบ่อเร่อเท่อ แถมหางกุดอีกต่างหาก แล้วมันก็พูดกับคะหยิ่น แปลกแต่จริงปากมันไม่ขยับเลยแต่คะหยิ่นรู้และได้ยินว่ามันพูดว่าอะไรกับคะหยิ่น” “เอ….มุขนี้คุ้นๆแฮะ….เล่าต่อเถิดครับ” รพินทร์น้อยนั่งยองๆลงเอามือเท้าคางกางหูเตรียมฟัง “มันบอกว่ามันขอบใจที่คะหยิ่นช่วยชีวิตมัน คะหยิ่นถามมันกลับไปว่าคะหยิ่นไปช่วยชีวิตมันตอนไหน มันบอกว่าตอนที่หมูป่าตัวนั้นกำลังวิ่งตรงเข้ามาขวางทางลงจอดของยานอวก่งอวกาศอะไรของมันนี่แหล่ะทำให้มันต้องหันกลับขึ้นไปบนฟ้าใหม่และตอนนั้นถ้ามันไปได้ลงจอดจะทำให้เครื่องมันทำงานหนักเกินเหตุและกำลังจะระเบิด แต่ว่าคะหยิ่นช่วยสังหารหมูเจ้ากรรมตัวนั้นลงได้จึงทำให้มันนำยานลงจอดได้และยังมีอาหารกินด้วยคือเจ้าหมูเคราะห์หารตัวนั้นนั่นเอง หลังจากนั้นก็คุยอะไรอีกนิดหน่อยคะหยิ่นจำไม่ค่อยได้ แล้วมันก็ยื่นเอาไฟแช็คนี่มาให้คะหยิ่นพร้อมบอกว่าเป็นของตอบแทนที่คะหยิ่นช่วยมันไว้ เครื่องมือนี้จะช่วยในการค้นหาสิ่งต่างๆได้ สีเขียวใช้หารสิ่งมีชีวิตประเภทสัตว์ สีฟ้าใช้หารพืช และสีแดงใช้หาพวกมัน หลังจากนั้นคะหยิ่นก็สลบไปอีกครั้ง พอตื่นขึ้นมาก็มาอยู่วงกลมกลางทุ่งนั่นเอง” คะหยิ่นสาธยายจบก็เป่าลมออกปากอย่างยาวนาน จากคุณ : ปู่คะหยิ่น (คะหยิ่น ณ หล่มช้าง) - [2 พ.ย. 44 12:31:03]

ความคิดเห็นที่ 58 กระทู้ที่ 39 ถูกลบ ไม่ทราบเหตุผลเหมือนกัน แต่ถ้าถามว่าทำไมล่ะก็ 55555555555 ก็มีคนแจ้งลบอ่ะดิ แล้วเค้าก็ลบให้ ง่ายๆ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [2 พ.ย. 44 13:06:52]

ความคิดเห็นที่ 59 รพินทร์น้อยฟังด้วยความสนใจและยังมีความสงสัยอยู่ในเรื่องที่คะหยิ่น แต่ก้อไม่ทักทวงอะไรมาก “เอ..แล้วเครื่องนี้ อาเคยใช้หรือยังล่ะ มันจะหาพิกัดของสิ่งมีชีวิตได้แม่นยำขนาดไหนล่ะครับ” รพินทร์น้อยถามด้วยความสงสัยว่าเครื่องนี้มันจะใช้ได้จริง “สบายมากเลย นายน้อย  คะหยิ่นเคยหามาแล้วรับรองผล เราไม่ต้องออกแรงมาก ไปแบบสบายๆไม่ต้องเสี่ยงมากด้วย” คะหยิ่นบอกด้วยความมั่นใจ “งั้นอาคะหยิ่นก็แสดง ฝีมือเลยซิครับ เราจะได้ตามคณะของพ่อผมทัน ผมมีลางสังหารสังหอนอย่างไงไม่รู้ว่าจะมีอันตรายเกิดขึ้นกับคณะพ่อของผม ” รพินทร์น้อยพูดด้วยสีหน้าที่กังวลอย่างหนัก จากคุณ : รพินทร์น้อย - [2 พ.ย. 44 17:12:04]

ความคิดเห็นที่ 60 อ้าว มันตั้ม 555 เราว่า คืนนี้ เรา จามา โพส ให้ อ่ะนะ 555 จองๆๆๆ ประมาณนั้นเลยแหละ อ่ะทำไม มีเราสาว อยู่คนเดียวล่ะเนี่ย จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [2 พ.ย. 44 17:42:05]

ความคิดเห็นที่ 61 คุณพรานเก่า #56 กระทู้ที่ 39 ดิฉันเป็นผู้แจ้งลบเอง เหตุผลประการแรก  # 39 โพสท์โดยใช้ชื่อคะหยิ่น ซึ่งเป็นชื่อที่มีผู้เล่นอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว คือคุณคะหยิ่น ณ หล่มช้าง ซึ่งการโพสท์ของคุณ #39 ก่อให้เกิดความเสื่อมเสียชื่อเสียงแก่คุณคะหยิ่น ณ หล่มช้าง เพราะผู้ไม่รู้อาจเข้าใจผิดว่าคุณคะหยิ่น ณ หล่มช้างเป็นผู้โพสท์ได้ (ตรงนี้ถามหน่อยเถอะว่าคุณคิดชื่อเองไม่เป็นหรือไง นอกจากคุณลอกเว็บคนอื่นแล้ว คุณยังลอกชื่อคนอื่นเค้าหลายคนอีก ชาตินี้คุณจะลอกเค้าตลอดชีวิตเลยหรือ? คุณจะคิดทำอะไรใหม่ ๆ ด้วยตัวเองบ้างไม่ได้หรือ?) ประการที่สองดิฉันแจ้งลบเพราะเห็นว่าเนื้อหาการโพสท์ของ  #39 เป็นเรื่องที่ไร้สาระ เป็นคำถามปัญญาอ่อนอย่างยิ่ง ผู้โพสท์มีเจตนาไม่บริสุทธิ์  ไม่ได้ถามด้วยความปรารถนาดี  เป็นการโพสท์เพื่อยั่วยุให้เกิดการทะเลาะวิวาท ดิฉันไม่ต้องการให้เกิดการเสียบรรยากาศในการเล่นของผู้เล่นในกระทู้ ที่จะต้องกลายสภาพจากกระทู้เรื่องตลกขบขันเปลี่ยนเป็นกระทู้ด่ากันแทน จึงได้แจ้งลบ #39 ไป การที่คุณมาป่วนทำลายบรรยากาศในกระทู้นี้น่ะ  มันเสียมารยาทมากกกกก  มากกว่าการต่อว่าเรื่องการแฉ IP ที่คุณต่อว่ามาใน #39 หลายเท่านัก คุณยังสงสัยอะไรอีกไหม??  ถ้าสงสัยดิฉันจะตอบคำถามให้ แต่กรุณาอย่ามารบกวนในกระทู้นี้ เชิญที่เว็บ joinwriter ดิฉันจะไปเปิดกระทู้ให้  หรือถ้าคุณไม่สะดวก ก็เชิญเปิดกระทู้ในเว็บของคุณ และดิฉันจะเข้าไปคุยด้วย จากคุณ : แสงโสม - [2 พ.ย. 44 17:43:36]

ความคิดเห็นที่ 62 งง ว่า คคห ที่ 39 มานเปง เช่นไรรึ อิฉัน ไม่ได้ อ่าน หรือจำไม่ได้ หว่า มานเปงเช่นไร รึ ทำไม ถึง ..... เช่นนี้ งง เจ้าค่ะ จากคุณ : การเวกในช่อการะเกด - [2 พ.ย. 44 18:20:44]

ความคิดเห็นที่ 63 -------------  ทางฝ่ายเมยานีและพวก ----------------- .... ขณะที่ทุกคนกำลัง จะออกค้นหา พลับพลึงหัวฟู อยู่นั้น เมยานี ก็นึกขึ้นมาได้ว่า นางควรจะตรวจดูดวงชะตา ชีวิต ของทุกคนเสียก่อนเพื่อว่าจะได้หาทางระวังได้ทัน ดังนั้นนางจึงล่วงมือเข้า ไปในกระเป๋าสะพาย แล้วควัก ลูกแก้ว ออกมา สั่งให้ เกิดไปตั้งโต๊ะกลางที่แจ้ง แล้วนางก็จัดแจง วางลูกแก้วลงบนโต๊ะ(เนื่องจากลูกแก้วต้องให้พลังงานโชลาเซล) เมื่อนั้นเมยานีก็เริ่มร่ายคาถา แล้วเริ่มตรวจชะตา ของแต่ละคนในวันนี้ .... " เสด็จพี่จักรราช วันนี้พระองค์จงระวัง เศษผงสีขาว ที่จะลอยมาตามกระแสลม จะทำให้พระเป็นตุ่มแดงๆ... ส่วนเกิด ระวังจาสะดุดก้อนหินหน้าทิ่ม ...เส่ย จงระวัง จะเกิดเมื่อเดินบนดิน เท้าเจ้าจะเหยียบพระธรณี ... ส่วนการเดินทางในครั้งนี้ จะระวังอาจหลงพลัดไปในหมู่ ผู้ประสงค์ร้าย .... จบการทำนาย (คือ ยังไม่อยากไปช่วยมันตั้มอ่ะ) จากนั้นทุกคนก็เริ่มเดินทางต่อไป โดยเอากระสอบคลุมหน้านางแม่มดพันปี ไปด้วย เนื่องจากสงสารกลัวว่าจะแสบตากับความสวยของเมยานี 555 ทั้งหมดเดินไปตามทางที่นางแม่มดพันปีบอกไว้เป็น ระยะๆ เดินกานไปเรื่อยๆ (ยางไม่อยากให้ถึงปราสาท) เวลาผ่านไป 2 ชม. (ใช้วิชา เหาะเอา จาได้ไม่ต้องเดินเมื่อย) ทั้ง 5คน ก็มายืนอยู่หน้าปราสาท แงซายสั่งให้เกิดไปกดกริ่งเสียง ก็ได้รับ เสียงตอบจากเครื่องโฟนว่า "เจ้ามาหาใครรี"  แงซายจึงตอบแบบดัดเสียงไปว่า "ข๊า เป็นพระสหายของนางแม่มดพันปี นางชวนให้ข๊า มาเที๊ยวหา" เมื่อนั้นประตู ปราสาทก็เปิดออกพร้อมกับมี พรม ปูออกมาต้อนรับ ทั้งหมดถูกเชิญเข้าไปยังห้องโถงที่ประดับปะดาด้วยหินอ่อนและหินทราย(สงสายจาจนม๊ากกก) เมื่อทุกคนถูกเชิญให้นั่งพักผ่อน เพื่อรอแม่มดพันปี(ในความเข้าใจผิดของบริวาร) ออกมา พบนั้น เกิดผู้นั่ง อยู่ใกล้ประตูสุด ก็ได้ยินเสียงฝีเท้า เล็กๆ(little voice) วิ่งๆๆ เข้ามา เมื่อเด็กสาววิ่งมาถึง ก็ได้ยินเสียงแหลมเล็กตะโกนว่า "..น้าเม สุดสวยยยยยยยยย " พร้อมกับโผเข้า กอด เมยานีผู้มีใจรักเด๊กเด็กอยู่แล้วก้อก้มลงประคองรับอ้อมกอดไว้ 2 น้าหลานกอดกันกลม... แงซายจึงสะกิด บอกให้ หยุดแสดงความร๊าก กานก่อน เอาเรื่องงานให้เสร็จก่อน ทั้ง 2 จึงผละจากกัน เมยานีเป็นผู้สอบซักความ ได้ความว่า นางบริวารที่นี่เกิดความเข้าใจผิด คิดว่า นู๋พลึง เป็นนางแม่มดพันปี และตอนนี้ ที่ในคุกก็มี พวกอาแก่ๆ ลงมาติดกับดัก(555 ขอยำหน่อยนะมันตั้ม) พลับพลึงมะรู้ว่าใคร เลยให้ พวกทาส จับไปขังในคุกขี้เป็ดไว้ก่อน อยู่พวกอาแก่ๆกะป้าแก่ๆ เค้าก็มาตู่ หาว่า รู้จักนู๋ นู๋ล่ะจำไม่ได้ เพราะ มะมีใครสวยเท่าน้าเม อีกแล้ว(555 โฮะๆๆ หัวเราะทีหลังดังกว่า วันนี้ขอยำ คนอื่นหน่อยเถอะ) เมยานี ก็ เออ..ออ ไปก่อน แต่แงซาย โพลงขึ้นมาว่า พลับพลึง จำ น้าแงซายได้ไหมจ๊ะ แล้วจำพวกพี่เกิด พี่เส่ยได้ไหมเอ่ย ..พลับพลึงตอบมาทันควันว่า อ๋อได้สิค่ะน้าแงซายสุดหล่อ พี่เกิด+พี่เส่ยสุดท่ห์ (55 ใครอยู่ฝั่งเรารอดหมด) ไม่แก่ เหมือนกลุ่มนั้น นี่ค่ะ ... เมยานี จึงเอ่ยปากว่า " ไหนๆ นู๋พลึง ลองพาน้าลงไปดู คนกลุ่มนั้นหน่อยสิจ๊ะ ที่นู๋ว่า ถูกขังอยู่ในคุกได้ดินน่ะ " พลับพลึงก็แสนดี๊ดี จึงตอบว่า " อ๋อได้ค่ะ เด๊วนู๋จาให้ นางสนมพาไปนะคะ " ..... ทั้งหมด ลงมาถึงคุกขี้เป็ดภายใต้ปราสาทของนางแม่มดพันปี พลับพลึง เดินนำทุกคน ไปยัง ห้องที่คุมขัง พวกคนแก่อยู่ตามที่พลีบพลึงบอก ทั้งหมดก็ต้องอุทาน กับสิ่งข้างหน้า ว่า ...โอ๊ะ รหัสยะ สิงหรา และ โอ้ Bin Laden  พวกท่านมาได้ไงเนี่ย ไหนว่า สิงหราและรหัสยะท่านๆๆ ตายไปแล้วไง ... นู๋พลับพลึง หัวร่อ คิกคัก กับนางสนม จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [2 พ.ย. 44 18:53:46]

ความคิดเห็นที่ 64 แล้ว แอบมากะซิบบอกกับเมยานี ว่า อ๋อ พวกนี้ ทาสนู๋เองค๊า นู๋ให้ เข้าใส่ หน้ากากเรซิ่น ที่ทำเหมือนหน้าของบุคคลทั้ง 3 เอาไว้ 555 บนปราสาท ยังมีหน้าของทอม ครูซ, จูเลีย โรเบิตร์ เดินกันให้ ทั่วไปหมด น้าเม และ อาแงซาย พี่เกิด พี่เส่ย อย่าตกใจไปเลยค่ะ เมื่อพลับพลึงพูดจบก็กวักมือเรียกแล้วส่งสัญญาณให้ ทาสเหล่านั้นออกห่างไป ทั้งหมดจึงเคลื่อนที่ ไป กะจุก อยู่ที่ตรงหน้า ห้องคุมขัง ...แล้วทั้งหมด ก็ปล่อย ก๊าก ออกมา " ก๊ากๆๆ 5555 นั้นเจ้ามันตั้ม กะ เจ้าส่างปา นี่น๊า 55555 " ...เกิด กับ เส่ย หัวเราะไม่หยุด เมยานี ผู้ซึ่งรักษาภาพพจน์ไว้ได้ ดีมากก็เดินไปกระซิบกับพลับพลึง ว่านู๋จำเจ้ามันตั้ม ไม่ได้หรอจ๊ะ ..พลับพลึงส่ายหัว ( 555 ) นู๋จำไม่ได้ค่ะ มันตั้มไหนหรอ ทำไมแก๊แก่ อืมๆ ไม่เป็นไรนะจ๊ะ เดี๋ยวน้า มะป้อนความจำให้นู๋เองเมื่อกลับถึงห้อง ทั้งหมดกะจะสอบถาม เพื่อจะได้ความจากเจ้ามันตั้ม แต่เจ้ามันตั้ม กลับร้องออกมาแบบ อ่อยๆ ว่า ..." เอา ข้า ออกไป จาก เล้าเป็ดนี่ก่อนได้ไหม ข้า ใจจะขาดแล้ว หิวก็หิว " .. ทั้งหมดจึงนึกขึ้นได้ เลยบอกให้พลับพลึง ช่วยพามันตั้ม กับส่างปา ออกมาจากคุกก่อน แล้วก็พากันเดินกลับขึ้นไปยัง บนปราสาท ....... มันตั้ม และ ส่างปา เมื่อได้ ออกจากเล้าเป็ด หรือ คุกใต้ดินนั้นแหละ ก็ได้ขอตัวไป อาบน้ำ อาบร่างกาย ก่อน เพราะว่า ทนกลิ่นไม่ไหวแล้ว และทั้งหมด ก็เห็นต้องกันว่า กลิ่นแรงจิงๆ จึงให้ เจ้ามันตั้ม และ ส่างปา ไปชำระกาย ------------------------------------------------------------ปล.ที่1  ไม่ต้องแปลกใจนะ ที่พลับพลึงฟู ดูออกจาสนิทสนม กับ พวกทาส น่ะ เพราะนู๋พลึงเค้ามา อยู่ในปราสาท ที่หลานเพลา และ ปล.ที่2  ถ้า ยำ ใคร เกินขอบเขตไป ข้าน้อย ต้อง ขออภัยด้วย 555 แต่กับมันตั้ม นี่ แค้น เป็นพิเศษ 555 ปล.ที่3  ถึงมันตั้ม .... เรามาช่วยแล้วนะ ที่เหลือแต่งเองล่ะกานนะ โฮะๆ ปล.ที่4  ถึงยายเฒ่า นู๋คิดถึงยายมากนะ ยางไงก็ขอให้ยายกลับมาเล่นไวๆ นะกานนะค่ะ ปล.สุดท้าย ตอนนี้ นางแม่มดพันปี สลบอยู่ บนห้องโถงที่ เมยานี นั่งปรึกษาอยู่ สลบเพราะไรน่ะรึ 555 เพราะ ทนความสวยของเมยานีไม่ได้ ...ไปล่ะ อาจไม่ได้มาต่อเรื่องอีกหลายเพลา โฮะๆ --------------------------------------------------------- จากคุณ : เมยานี (การเวกในช่อการะเกด) - [2 พ.ย. 44 19:06:59]

ความคิดเห็นที่ 65 ส่วนใหญ่ที่เจอมาถ้าคนพฤติกรรมปกติทั่วไป  ไม่ไปล้ำเส้นผู้อื่น หรือไม่มีพฤติกรรมแปลก ๆ ก็ไม่เห็นมีการนำ ip มาแสดง แค่ตัวเลข ไม่กี่ตัวจะบอกอะไรได้  พฤติกรรมของคนที่โพสต์ไว้ต่างหากที่เป็นตัวบอก แต่ที่โต๊ะราชดำเนินพันทิพก็โชว์ ip คนที่ไม่ได้เป็นสมาชิกทุกความเห็นนี่นา แล้วอย่างนี้เรียกว่าเสียมารยาทหรือเปล่า :P นึกว่าชาวเพชรพระอุมาภาคนี้จะปิดเวทีกลับกันไปซะแล้ว   ที่ไหนได้ยังมีรุ่นยังบลัดเพิ่มขึ้นอีกหลายคน  มีเวลาจะแวะมาเยี่ยมใหม่ครับ. จากคุณ : อดีตขาประจำ - [2 พ.ย. 44 20:48:32]

ความคิดเห็นที่ 66 ...บุญคำเป็นผู้นำทางคริสตินา คะหยิ่นและจัน  ออกสำรวจห้องหับต่าง ๆ ในมหาวิหาร ทางปีกขวา  ช่วงแรกทั้งจันและคะหยิ่นก็แบกเปลหามเชิดวุธแต่โดยดี แต่ซักระยะก็เกิดปัญหาขึ้นเพราะตัวคะหยิ่นนั้นสูงใหญ่กว่าจันมาก  ทำให้ร่างของเชิดวุธเลื่อนไปชนกับจันบ่อยครั้ง  สุดท้ายด้วยประชามติเป็นเอกฉันท์ทุกคนก็สรุปว่าให้คะหยิ่นแบกร่างเชิดวุธคนเดียวก็พอแล้ว ตอนแรกคะหยิ่นก็อิด ๆ ออด ๆ ไม่เต็มใจแม้แต่น้อย   แต่เพราะบุญคำทั้งข่มทั้งขู่ ขุดเรื่องผีสางนางโกงมากมายมาเล่า จนคะหยิ่นซึ่งกลัวผีขนาดหนักต้องยินยอมแบกเชิดวุธแต่โดยดี   ทั้งหมดเดินเข้าไปในมหาวิหาร ไล่ไปตามห้องต่าง ๆ ก็ไม่พบสิ่งแปลกประหลาดใด ๆ จนถึงห้อง ๆหนึ่งภายในห้องนั้นมีเครื่องในต่าง ๆ แพ็คใส่ภาชนะอย่างเรียบร้อยวางอยู่เป็นจำนวนมาก ทุกคนตกตะลึงต่อสิ่งที่เห็น แต่เมื่อนึกถึงภารกิจในครั้งนี้ก็เพื่อเสาหากึ๋นและเซี่ยงจี้มารักษาอาการหลับไหลของทั้งดารินและเชิดวุธ   ทั้งหมดจึงเร่งช่วยกันค้นหาโดยเร็ว ส่วนคะหยิ่นนั้นก็วางร่างของเชิดวุธมาช่วยทุกคนหาเช่นเดียวกัน    คะหยิ่นค้นหาเซี่ยงจี๊และกึ๋นไปพร้อมกับเช็ดน้ำลายที่คอยจะหยดเป็นระยะ ๆ เพราะดูทีไรนึกถึงตือฮวนทุก ๆ  ด้วยมัวแต่เช็ดน้ำลายจนไม่ได้ดูทางที่เดินว่าถึงขอบกำแพงจึงโดนชนเข้าเต็มแรง  แต่แทนที่กำแพงนั้นจะแข็งเหมือนผนังวิหารส่วนอื่น ๆ กลับดูดร่างของคะหยิ่น หายไปอย่างรวดเร็ว    ท่ามกลางความตกตะลึงของเพื่อนในกลุ่มทุก ๆ คนซึ่งวิ่งถลาเข้าไปเพื่อจะดึงร่างคะหยิ่นกลับมา แต่อนิจจา... เมื่อร่างคะหยิ่นถูกดูดกลืนเข้าไปแล้วผนังส่วนนั้นก็กลับเป็นผนังศิลาธรรมดาเท่านั้นเอง    ก่อนที่จะตัดสินใจใด ๆ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหลายคู่เดินมาใกล้  ๆ กับห้องนี้ ... เป็นใครกลุ่มไหนกันแน่ที่กำลังเดินทางมายังห้องนี้!!! ==== เนื้อเรื่องไปต่อกับที่ปู่หยิ่นไปฟื้นที่บ้านของรพินทร์ยังหนองน้ำแห้ง และเป็นผู้นำทางรพินทร์น้อยมาละกันนะคะ ...:)) จากคุณ : พลับพลึง - [2 พ.ย. 44 20:52:56]

ความคิดเห็นที่ 67 คุณ # 39(คะหยิ่น) และ #56(พรานเก่า) คุณจะเห็นด้วยต่อความเห็นไหนคุณมีสิทธิ์ค่ะนั่นขึ้นอยู่กับวิจารณญาณและสติปัญญาของคุณเอง แต่ที่ดิฉันใช้คือสิทธิการถามกลับไปกรณีที่โนนพาดพิง   แต่คนที่พาดพิงไม่เคยเข้ามาตอบคำถามที่ดิฉันถามไปแม้แต่ครั้งเดียว แล้วดิฉันกลับถูกว่าเป็นคนเสียมารยาท???   ...มีใครเก็บความเห็นที่ถูกลบไปบ้างคะ    ช่วยนำแปะให้ที่บอร์ด JoinWriter หน่อยได้ไหม หรือจะส่งเมล์มาที่ joinwriter@yahoo.com ก็ได้ค่ะ  จะนำไปเปิดกระทู้ใหม่ให้ใครมีข้อสงสัย ข้อกังขา ก็ตามไปที่กระทู้ใหม่กัน เพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศในกระทู้นี้ วันนี้ไม่ Login จะโชว์ ip ให้เห็นกัน ใครอยากเช็คก็เชิญนะคะ ไม่ว่ากัน...พร้อมจะรับผิดชอบต่อสิ่งที่เขียนไปค่ะ ...:)) จากคุณ : เพชร(Login) - [2 พ.ย. 44 21:12:14]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอแปะคืนในกระทู้นี้เลยแล้วกัน  แล้วคุณพรานเก่าก็กรุณามาชี้แจงตามที่คุณเพชรถามไว้ด้วยนะคะ  ไม่ใช่เที่ยวมาระรานคนอื่น ขว้างก้อนอิฐโดนกระจกชาวบ้านแตกแล้ววิ่งหนีไม่รับผิดชอบ พอเค้าไม่เอาเรื่องก็กลับมาขว้างใหม่หลายครั้งหลายหนให้เค้าเดือดร้อนรำคาญใจอยู่เรื่อย ๆ น่ะ  วิธีนี้คนมีการศึกษา  คนมีสุขภาพจิตดีปกติ ไม่มีใครเค้าทำกันค่ะ ความคิดเห็นที่ 39 รพินทร์ และ พวก ไม่อดตายแล้ว เจอขุมทองมหาศาลเลยที่เขาพนมพา ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ขอทีนะ คนที่ชอบบอกเลข IP ของคนอื่นเค้า(ในกะทู้เก่าครั้งที่แล้วโน้น) ไม่ดีนะนาย เสียมารยาทมากกกก เลย ถ้าเป็นในหมู่บ้านคะหยิ่นเหรอ ป่านนี้คงปักอยู่กลางลานหมู่บ้าน แล้วหละ จากคุณ : คะหยิ่น -  [วันลอยกระทง 23:34:55] จากคุณ : แสงโสม - [2 พ.ย. 44 21:54:19]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอเพิ่มเติมอีกนิดนะคะว่าเห็นด้วยกับคุณอดีตขาประจำ ที่บอกว่าคนปกติทั่วไปที่ไม่ได้ไปล้ำเส้นคนอื่นเค้าทางพันทิพก็ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวใด ๆ กับเรื่อง IP แต่สำหรับพวกที่ชอบล้ำเส้น ก้าวก่าย หรือมีพฤติกรรมที่ไม่สมควรทางพันทิพก็จะโชว์ IP ให้ปรากฎ อย่างเช่นในราชดำเนิน สำหรับกรณีของคุณ #39 #46 ก็ใช้เกณฑ์เดียวกันค่ะ ถ้าคุณมีพฤติกรรมปกติก็คงไม่มีใครไปยุ่งอะไรกับคุณ  แต่นี่คุณมีพฤติกรรมผิดปกติ จึงต้องมีการแสดง IP ให้รู้ทั่วกันถึงความผิดปกติของคุณ จากคุณ : แสงโสม - [2 พ.ย. 44 22:04:26]

ความคิดเห็นที่ 70 อ้าว...ขอโทษค่ะ พิมพ์ผิด #56  ไม่ใช่ 46 ค่ะ ขออภัยทุก ๆ ท่านที่ดิฉันเข้ามาทำให้เสียบรรยากาศกระทู้ อุตส่าห์พยายามทำตัวดีโดยสั่งลบข้อความเพื่อไม่ให้เรื่องยืดเยื้อแล้ว ในที่สุดก็เป็นเรื่องจนได้  : P จากคุณ : แสงโสม - [2 พ.ย. 44 22:16:47]

ความคิดเห็นที่ 71 ไปขึ้นกระทู้ใหม่ให้แล้วครับที่ https://pantip.inet.co.th/cafe/writer/topic/W1168269.html สำหรับแต่งเรื่องผจญภัยกันต่อครับ สำหรับการชี้แจงแก้ตัวกันอย่างไรเชิญต่อที่กระทู้นี้ต่อไปครับ ขอบคุณมาก จากคุณ : ปู่คะหยิ่น - [3 พ.ย. 44 09:36:57]

ความคิดเห็นที่ 72   เอ่อเรื่อง  คุณ  39  นี้ยายมิมีความเห็นแต่บอกได้3  คำ  จายเย็นๆๆนะจ๊ะหลานหลาน   จากคุณ : ยายเฒ่า - [3 พ.ย. 44 12:45:49]

ความคิดเห็นที่ 73 อ้าว ขึ้นใหม่แล้วหรอ หนูพลับมาทำลิงทีซิ (อิอิ มะอยากทำอ่ะ) จากคุณ : แม่หนูเอง - [3 พ.ย. 44 19:18:33]

ความคิดเห็นที่ 74 ตามคำเรียกร้อง จะทำลิงให้ค่ะ.. @@... เพชรพระอุมาภาคอลเวง ตอนความลับในมหาวิหาร(ต่อ) ...@@ https://pantip.inet.co.th/cafe/writer/topic/W1168269.html จากคุณ : Login - [3 พ.ย. 44 20:28:59]

ความคิดเห็นที่ 75 จะบอกว่าตอนผมเล่นอยู่ที่ราชดำเนิน คนป่วนเขามีวิธีป่วน ที่แรงกว่านี้มากและสกปรกกว่านี้มากครับ เท่าที่อ่านของคุณพรานเก่านี่จิ้บจ้อยมาก ไม่มีอะไรเลย ดังนั้นอย่าคิดมากครับ เล่นให้สนุกดีกว่า จากคุณ : เชษฐา - [4 พ.ย. 44 09:46:39]